Σινεμά
Σελίδα:3
Αστυνομική σφαίρα σκοτώνει τον έναν αδελφό, η κρατική εξουσία φυλακίζει τον άλλο. Και η αδελφή εξεγείρεται (με το όνομα-ρίμα με γνωστό πάντα επίκαιρο σύνθημα). Του Κώστα Καρδερίνη: Ο μύθος της Αντιγόνης είναι πανανθρώπινος, οικουμενικός και απίστευτα διαχρονικός. Από τον Θηβαϊκό Κύκλο και την τραγωδία του Σοφοκλή, περνάμε στο αντιδάνειο του Μπρεχτ (Το δικαίωμα του ατόμου […]
Βίαιη, σκληρή, ωμή, η νέα ταινία του Αλί Αμπάσι είναι ένα φιλμ νουάρ που θίγει με γενναιότητα τον ακραίο μισογυνισμό και τον θρησκευτικό φανατισμό στο Ιράν. Η αληθινή ιστορία ενός Serial Killer του 2001 σε ένα αγωνιώδες θρίλερ που ξεπερνά την επιφάνεια της ειδησεογραφίας και του σκανδάλου και αντιπαραθέτει τον εγκληματία με την ευρύτερη ιρανική […]
Το “Sur l’Adamant”, ένα ντοκιμαντέρ για ένα πλωτό κέντρο ημερήσιας φροντίδας ατόμων με ψυχικές διαταραχές στην καρδιά του Παρισιού, κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο στο 73ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. Η Χρυσή Άρκτος απονεμήθηκε το Σάββατο στο ντοκιμαντέρ “Sur l’ Αdamant” του Γάλλου κινηματογραφιστή Νικολά Φιλιμπέρ, ο οποίος δηλώνοντας την έκπληξή του για τη βράβευση ενός […]
Η Φύση, η αγάπη και η ποίηση κόντρα στην “ανάπτυξη” και τον βίαιο εκσυγχρονισμό. Μια κινέζικη ταινία η οποία καταγγέλει χωρίς να φωνάζει… Του Κώστα Καρδερίνη: Ο ελληνικός τίτλος παραπέμπει ευθέως στον αρχικό υπότιτλο της ταινίας: Αγάπη δεν είναι όταν κοιτιούνται κατάματα, αλλά όταν βλέπουν προς την ίδια κατεύθυνση. Ο αγγλικός μου θυμίζει το ευαγγελικό […]
Εικαστική άποψη μέσα από καταγγελτική ματιά (ή και το ανάποδο). Του Κώστα Καρδερίνη: Ο Εμίν Αλπέρ είναι από τους αγαπημένους σκηνοθέτες της γείτονος, οι εικαστικές ταινίες του οποίου κοσμούν και αναβιβάζουν τις Ματιές στα Βαλκάνια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, από την πρώτη του δουλειά [2012] ως την πλέον πρόσφατη. Πτυχιούχος Οικονομικών, δόκτορας [κατέχων διδακτορικό] και […]
Ας αφήσουμε τους εγωισμούς και… ας γυρίσουμε μια ταινία για τον εαυτό μας. Του Κώστα Καρδερίνη: Μύθος και απομυθοποίηση, ταυτότητα και οικογένεια, πατρίδα και κοιτίδα, ιστορία και Ιστορία, κουλτούρα και τέχνη, όνειρο και όραμα, έκφραση και εγκόσμιο αποτύπωμα, αρετή και παρρησία, αυταρέσκεια και απαρέσκεια, κριτική και αυτοκριτική, κινηματογραφική αίθουσα και πλατφόρμα, αλήθεια και μετά-αλήθεια. Νομίζετε […]
Ένα διεισδυτικό πορτραίτο της πατριαρχικής μουσουλμανικής πραγματικότητας με τις ανίκητες κοινωνικές παραδόσεις, μια ιστορία ενός απαγορευμένου έρωτα που ξεπερνά τα δραματικά στερεότυπα. Ψυχή, καταπιεσμένα συναισθήματα, μια απαγορευμένη ιστορία αγάπης στο “Joyland” του Σαΐμ Σαντίκ. Η πρώτη ταινία από το Πακιστάν που απαγορεύτηκε στην πατρίδα της και αποτελεί την πρόταση της χώρας για τα Όσκαρ 2023, […]
“Λένε ότι υπάρχει αρκετή θρησκεία στον κόσμο για να κάνει τους ανθρώπους να μισήσουν ο ένας τον άλλον, αλλά όχι αρκετή για να τους κάνει να αγαπηθούν”… Ο Βρετανός σκηνοθέτης Άλαν Πάρκερ το 1987 μεταφέρει με δεξιοτεχνία στη μεγάλη οθόνη, το αριστούργημα “Angel Heart” (Δαιμονισμένος Άγγελος), μια εφιαλτική προσαρμογή του πολυδιαβασμένου μυθιστορήματος του Γουίλιαμ Χιόρτσμπεργκ […]
Μία μαύρη κωμωδία τρόμου για την υποκρισία της “ηθικής κατανάλωσης” και την μεγαλοαστική παρακμή. Ο σκηνοθέτης Mark Mylod στο “The Menu” (Το Μενού) σατιρίζει ένα πολύ συγκεκριμένο είδος ελιτισμού με την εξωφρενική απεικόνισή του στον κόσμο του γκουρμέ φαγητού. Η ταινία σατιρίζει την ανικανοποίητη αδηφαγία των πλουσίων και το χάσμα που τους χωρίζει με τους […]
“Τίποτα που εκφράζεται δεν είναι άσεμνο. Αυτό που είναι άσεμνο είναι αυτό που κρύβεται. Όταν είμαστε ελεύθεροι να δούμε τα πάντα, τόσο η χυδαιότητα όσο και το ταμπού εξαφανίζονται”, Nagisa Oshima. “Η Αυτοκρατορία των Αισθήσεων” (In the Realm of the Senses / Ai no corrida) γυρίστηκε το 1976 από τον Ιάπωνα σκηνοθέτη Nagisa Oshima και […]
