Η μουσική συναντάει τον κινηματογράφο μέσα από 8 ταινίες

8 ταινίες γεμάτες μουσική βασισμένες στην πραγματική ζωή εμβληματικών δημιουργών

Η πραγματική ζωή θρυλικών μουσικών δε θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητη και την Έβδομη Τέχνη. Έτσι λοιπόν μεγάλοι σκηνοθέτες, εμπνευσμένοι από τη ζωή και το έργο μεγάλων δημιουργών, θέλησαν να μας τη μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη. Έχουμε ξεχωρίσει και σας προτείνουμε οκτώ ταινίες, βιογραφίες θρυλικών μουσικών από διαφορετικά είδη μουσικής, που έχουν σημαδέψει το μουσικό στερέωμα.

Control (2007) του Άντον Κόρμπιν

Τα νεανικά χρόνια και η μουσική καταξίωση του Ίαν Κέρτις, τραγουδιστή των Joy Division, έως την αυτοκτονία του σε ηλικία 23 ετών. Η ζωή και οι πηγές έμπνευσης του Ίαν Κέρτις, του τραγουδιστή των Joy Division, ενός συγκροτήματος που επηρέασε όσο λίγα τη σύγχρονη μουσική. Μέσα από την εξαιρετική ασπρόμαυρη αναπαράσταση της μουσικής σκηνής του Μάντσεστερ, παρακολουθούμε τη ζωή του ήρωα, το μεγάλο του πάθος για την μουσική, τον μετασχηματισμό της ευαίσθητης ματιάς του σε στίχο, που έμελλε να γίνει ύμνος για εκατομμύρια φαν του συγκροτήματος, τον έρωτα για την Ανίκ Ονορέ, την ωρίμανσή του, μαζί με την ανεξέλεγκτη κοινωνική του εξέλιξη και την ερμητική διαδρομή για την τελική του λύτρωση.

The Doors (1991) του Όλιβερ Στόουν

Η ιστορία της Rock μπάντας The Doors και του διάσημου, για την επιρροή της δεκαετίας του 1960, τραγουδιστή και συνθέτη της Τζιμ Μόρισον. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ενώ κλιμακωνόταν ο πόλεμος στο Βιετνάμ κι ενώ οι νέοι της Αμερικής αρχίζουν να αμφισβητούν τα πάντα, ένα καινούργιο ροκ συγκρότημα έρχεται να αφήσει εποχή. Οι Doors, με επικεφαλής τον Τζιμ Μόρισον, προκαλούν τους πάντες και κερδίζουν τη νεολαία σε όλα τα μήκη του κόσμου. Η ταινία παρουσιάζει τη σύντομη αλλά θεαματική ζωή των Doors και ειδικά του Τζιμ Μόρισον, του οποίου η υπερβολή σε όλα τα επίπεδα και αδυναμία του να αντέξει την πραγματικότητα τον οδήγησε σε πρόωρο θάνατο. Οι The Doors αφήνουν μια κληρονομιά που συνεχίζει να εμπνέει τους ασυμβίβαστους, τους ονειροπόλους και τους λάτρεις της Rock μέχρι και σήμερα.

Walk the Line (2005) του Τζέιμς Μάνγκολντ

Η ταινία αφηγείται τα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του θρυλικού αστέρα της κάντρι μουσικής Τζόνι Κας (Χοακίν Φίνιξ), που με τα τραγούδια του κατάφερε να ξεπεράσει τα όρια της αμερικάνικης παράδοσης και να αγγίξει τα μαζικά ακροατήρια. Αφήνοντας πίσω του μια κληρονομιά για το τι σημαίνει τέχνη και μουσική, γνωρίζει την γυναίκα της ζωής του, Τζούν Κάρτερ (Ρις Γουίδερσπουν). Μεγαλώνοντας σε μια αγροτική περιοχή του Άρκανσο, την εποχή του Μεγάλου Κραχ, ο Τζόνι Κας χάνει τον μεγαλύτερο αδελφό του Τζακ, από ένα ατύχημα για το οποίο αισθάνεται τύψεις, τύψεις που φροντίζει να του εμφυσήσει και ο πατέρας τους. Όταν είναι πια αρκετά μεγάλος για να καταταγεί στην αεροπορία, ο Τζόνι δραπετεύει από την οικογενειακή εστία και βρίσκεται στη Γερμανία. Εκεί αγοράζει την πρώτη του κιθάρα, κι αρχίζει να γράφει τραγούδια. Επιστρέφοντας στις ΗΠΑ, εγκαθίσταται στο Μέμφις του Τενεσί, παντρεύεται και πιάνει δουλειά σαν πλασιέ, αλλά η καρδιά του είναι δοσμένη στη μουσική. Μετά από μια πετυχημένη ακρόαση στη Sun Records, ο Τζόνι ξεκινάει περιοδείες και σύντομα γνωρίζει τη Τζουν Κάρτερ, που είναι ήδη σταρ της Folk από τα παιδικά της χρόνια.

Ray (2004) του Τέιλορ Χάκφορντ

Η ταινία εξιστορεί τον βίο και την πολιτεία του ιδιοφυούς μουσικού των Blues, της Jazz, της Soul και πρόδρομου του Rock’ n’ Roll, του μοναδικού Ray Charles. Η ταινία εξιστορεί την δύσκολη παιδική του ηλικία και την τύφλωσή του σε ηλικία επτά ετών, το ξεκίνημα της καριέρας του στην Georgia, τον πολυτάραχο βίο του με τις εξαρτήσεις από γυναίκες και ναρκωτικά, καθώς και την παγκόσμια καταξίωση του στο μουσικό στερέωμα. Πρωταγωνιστεί ο Τζέιμι Φοξ στον ομώνυμο ρόλο. Η ταινία επίσης προτάθηκε για διάφορα βραβεία, συμπεριλαμβανομένου 6 βραβεία Όσκαρ, δυο Χρυσές Σφαίρες και 4 βραβείο BAFTA.

Ζωή σαν Τριαντάφυλλο (2007) του Ολιβιέρ Νταχάν

H συναρπαστική βιογραφία μιας από τις μεγαλύτερες φωνές του αιώνα μας, της Εντίθ Πιαφ: από τις φτωχογειτονιές του Παρισιού, όπου μεγάλωσε και ξεκίνησε την πορεία της στο τραγούδι έως την απόλυτη αναγνώριση και την τραγική της μοίρα πολλές δεκαετίες μετά. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο η συγκλονιστική Μαριόν Κοτιγιάρ. Τα πρώτα χρόνια της φτώχειας, η διαδρομή από την Μπελβίλ στη Νέα Υόρκη, η άνοδος και η δόξα, οι παθιασμένες ερωτικές σχέσεις της, όπως αυτή με τον Ζαν Κοκτό, οι μακρόχρονες και έντονες φιλίες της, όπως αυτή με την Μάρλεν Ντίτριχ, χρωματίζουν το πορτρέτο μιας μεγάλης καλλιτέχνιδας, της Εντίθ Πιαφ που το όνομά της είναι συνώνυμο του πάθους. Στην ταινία ξεδιπλώνεται η έντονη ζωή της, μία ζωή γεμάτη πόνο, έρωτα, δόξα. Ζωντανεύουν οι πόθοι και τα όνειρα της τραγουδίστριας που σημάδεψε με την εύθραυστη φωνή της τον αιώνα. Στην ταινία ακούγονται τα γνωστά τραγούδια της Πιάφ, «Heaven Have Mercy», «Milord», «Rien de rien», «La foule», «Cri du cœur», «La vie en rose», «Mon Dieu», «Hymne à l’amour», «Mon manège à moi», «Non, je ne regrette rien», ερμηνευμένα από την ίδια, καθώς ο Ντάχαν πίστευε ότι ήταν αδύνατο να αντικαταστήσει κάποιος την μοναδική φωνή της Γαλλίδας ερμηνεύτριας.

I’m Not There (2007) του Τοντ Χέινς

Η προσφορά του Μπομπ Ντίλαν στην σύγχρονη μουσική είναι πολύ μεγάλη. Οι στίχοι του άνοιξαν νέους δρόμους στη στιχουργία, εμπνέοντας αφηγηματικούς μονολόγους και εξομολογητικά τραγούδια. Το I’m Not There είναι ένα αντισυμβατικό ταξίδι στην εποχή και τη ζωή του Μπομπ Ντίλαν. Έξι διαφορετικοί ηθοποιοί υποδύονται τα διαφορετικά πρόσωπα του Ντίλαν, από το δημόσιο και το ιδιωτικό μέχρι το φανταστικό, αποτυπώνοντας ένα πλούσιο και πολύχρωμο πορτρέτο για τον πολυσυζητημένο και αμφιλεγόμενο Αμερικανό τραγουδιστή – είδωλο. Ποιητής, προφήτης, παράνομος, υποκριτής, σταρ που ηλεκτρίζει, αστέρας του Rock n Roll – διαφορετικές ταυτότητες, ζωτικά όργανα στο σώμα μιας και μόνης ζωής, τόσο έντονης και πλούσιας όσο και η εποχή την οποία ενέπνευσε.

Αμαντέους (1984) του Μίλος Φόρμαν

Το σενάριο της ταινίας, το οποίο έγραψε ο Πίτερ Σάφερ, είναι βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό του Σάφερ, που με τη σειρά του βασίστηκε στο θεατρικό έργο του Αλέξανδρου Πούσκιν Μότσαρτ και Σαλιέρι. Το 1823, ο συνθέτης Αντόνιο Σαλιέρι (Φάριντ Μάρεϊ Έιμπραχαμ), που βρίσκεται πια σε προχωρημένη ηλικία, αποπειράται να αυτοκτονήσει ζητώντας δυνατά για συγχώρεση εφόσον κατά τα λεγόμενά του ήταν υπαίτιος για το θάνατο του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (Τομ Χαλς) το 1791. Ο συνθέτης εισάγεται σε τρελοκομείο κι εκεί δέχεται την επίσκεψη ενός νεαρού ιερέα, ο οποίος προσπαθεί να τον εξομολογήσει. Ο Σαλιέρι είναι αρχικά διστακτικός αλλά τελικά αρχίζει να διηγείται τα γεγονότα από την αρχή: τη γνωριμία του με τον Μότσαρτ, τη μεγάλη ιδιοφυΐα της μουσικής, την αντιπαλότητα μεταξύ των δυο συνθετών (ο Σαλιέρι ζήλευε το ταλέντο και την επιτυχία του Μότσαρτ) και το σατανικό του σχέδιο το οποίο είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του μεγάλου συνθέτη. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατέταξε την ταινία στην 53η θέση στoν κατάλογο με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.

Bohemian Rhapsody (2018) του Μπράιαν Σίνγκερ

To Bohemian Rhapsody είναι μια ωδή στους Queen, τη μουσική τους και τον ξεχωριστό τραγουδιστή τους Φρέντι Μέρκιουρι. O Φρέντι αψήφησε τα στερεότυπα και τους συμβιβασμούς για να γίνει ένας από τους πιο αγαπητούς καλλιτέχνες του πλανήτη. Η ταινία ακολουθεί τη ραγδαία άνοδο της μπάντας μέσα από τα εμβληματικά τραγούδια και τον επαναστατικό τους ήχο. Γνωρίζουν απαράμιλλη επιτυχία αλλά σε μια απροσδόκητη τροπή ο Φρέντι, περιτριγυρισμένος από κακές επιρροές, παρατάει τους Queen για να κάνει σόλο καριέρα. Έχοντας υποφέρει πολύ χωρίς τους Queen, καταφέρνει να επανενωθεί μαζί τους λίγο πριν τη συναυλία «Live Aid». Ενώ έχει μόλις διαγνωσθεί ως φορέας του AIDS, ο Φρέντι οδηγεί την μπάντα σε μία από τις καλύτερες συναυλίες στην ιστορία της Rock μουσικής.