Το Τραγούδι της Εβδομάδας: Paul Κ – “Robespierre”
Από Εύη Αλεξίου Στις 11 Απριλίου, 2020
“Όσο μπανάλ κι αν ακούγεται, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η τέχνη είναι πραγματικά ένα από τα μοναδικά πράγματα που κάνει τη ζωή να αξίζει”, Paul K
Στη μνήμη του Paul K που έφυγε από τη ζωή στις 16/3/2020 από καρκίνο
Έχει χαρακτηριστεί ως “ο μεγαλύτερος άγνωστος τραγουδοποιός της γενεάς του”, ο Paul K είναι ένας δημιουργός που μας εκφράζει, έχουμε ζήσει πολύ όμορφες στιγμές με τα τραγούδια του και τον αγαπάμε πολύ στο Yellow Radio. Το σημερινό αφιέρωμα γίνεται με αφορμή τον πρόσφατο θάνατο του έτσι λοιπόν επιλέξαμε ένα τραγούδι του, από τα αμέτρητα, που μας αρέσει πολύ.
Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που θα ακούσουμε σήμερα παρέα μαζί σας, είναι το “Robespierre” του Paul K. Κυκλοφόρησε το 1991 μέσα από το άλμπουμ The Big Nowhere, ένα εκπληκτικό μουσικό κομμάτι που μας εκφράζει, εμπνευσμένο από τον Ροβεσπιέρο, όπως λέει και ο τίτλος του.
Ο Ροβεσπιέρος ήταν Γάλλος πολιτικός, κυρίαρχη μορφή της Γαλλικής Επανάστασης του 1789. Έχει χαρακτηριστεί ως “αδιάφθορος”, προσπάθησε να επαναφέρει ως συστατικό στοιχείο του κράτους το πρότυπο των αρχαίων ελληνικών πόλεων (πολιτειών), με ιθύνουσα αρχή την ενότητα και την αρετή.
Είναι ένας από εκείνους τους τραγουδοποιούς που έχουν “θαφτεί” από τις περιστάσεις, τη μοίρα, τα ναρκωτικά, τη φτώχεια, την κακή τύχη, επιμένοντας παρ’όλα αυτά να κάνει αυτό που αγαπούσε περισσότερο στη ζωή του, να γράφει μουσική.
Δεν δέχτηκε ποτέ να συμβιβαστεί με τις δισκογραφικές εταιρείες ούτε να κάνει εκπτώσεις στη μουσική του κυνηγώντας ρεκόρ πωλήσεων και φήμη. Έχοντας χαρακτηριστεί Underground, έχει κάνει διεθνή καριέρα με ορκισμένους Fans και φανατικό κοινό όπως κριτικούς, ραδιοφωνικούς παραγωγούς και συναδέλφους μουσικούς.
O Paul Gregory Kopasz γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1962 στο Ντητρόιτ σε Καθολικό μοναστήρι και υιοθετήθηκε από τους μετέπειτα γονείς του Carmela και Myron Kopasz. Εγκαταλείπει το κολέγιο, παρ’όλο που είχε πάρει υποτροφία λίγο πριν την αποφοίτηση, για να ακολουθήσει αυτό που έλεγε η καρδιά του, τη μουσική.
Τα τραγούδια που γράφει, με το σκοτεινό τους ύφος, έχουν στόχο να αφυπνίσουν τις μάζες, προσπαθούν να πυρπολήσουν τον κόσμο με ένα σαρκαστικό τόνο.
Η μουσική του από τα πρώτα του βήματα είναι βασισμένη στην ακουστική κιθάρα με ηλεκτρικό Pick-Up και εφέ επηρεασμένη από τους The Who, The Velvet Underground, Big Star, Gram Parsons, The Kinks και Townes Van Zandt.
Έχει συγκριθεί με τους Lou Reed, Merle Heggard και τον μετέπειτα φίλο και μέντορα του Townes Van Zandt, τρεις καλλιτέχνες που είναι γνωστοί στο να εμπνέονται από τις δικές του σκοτεινές εμπειρίες.
Προσπαθώντας να ξεπεράσει τα μεγάλα προβλήματα που του προκάλεσαν το αλκοόλ και τα ναρκωτικά δημιουργεί τους Weathermen. Η επιτυχία του στην Ευρώπη είναι πλέον γεγονός ενώ αντίθετα στην πατρίδα του η αντίστοιχη αποδοχή έρχεται αρκετά αργότερα.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90 κυκλοφορεί τρία άλμπουμ για το Alias Records, συμπεριλαμβανομένου του 1997, Love Is A Gas με παραγωγό τον Mo Tucker, των The Velvet Underground και του 1998, Rock O Wilderness Of Mirrors, το οποίο ενέπνευσε αργότερα το ομότιτλο ντοκιμαντέρ του 2012.
Το 2017 επιστρέφει στο στούντιο με τους Poulton, Kotche και Rizzo των Eleventh Dream Day, ονομάζοντας τη μπάντα Paul K and The Killer Elite.
Δίνοντας το ιδιαίτερο προσωπικό του ύφος έχει διασκευάσει πολλά μουσικά κομμάτια όπως το Sister Ray των The Velvet Underground, το A Night In Tunisia του Dizzy Gillespie, το Faded Flowers των Shriekback, το Tomorrow’s Jerusalem του Olney καθώς και πολλά του Townes Van Zandt.
Συνοδοιπόροι του σ αυτό το μεγάλο μουσικό ταξίδι υπήρξαν οι ντράμερ Tim Welch, Erik Tunison (Die Kreuzen) and Glenn Kotche (Wilco), οι μπασίστες Joel Crisp, Geoff Trumbo and Steve Poulton, και οι μουσικοί John Kruth, Rick Rizzo and David Olney.
Καθώς γνώριζε πως έφτανε το τέλος του, στις 9 Μαρτίου έγραψε ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα:
“Προς όλους μου τους Fans και τους φίλους:
Είστε όλοι πολύ όμορφοι άνθρωποι, αλλά έχει έρθει η ώρα για το Check-Out και δεν γίνεται να αργήσω. Οι τελευταίες τρεις ανθολογίες αντιπροσωπεύουν με τον καλύτερο τρόπο αυτό που προσπαθούσα να κάνω όσο βρισκόμουν εδώ, “RES IPSA LOQVITOR”, “CIRRICULUM VITAE”, “SOTTO VOCE”. Ελπίζω ότι θα τις απολαύσετε. Ήταν σίγουρα ευχαρίστηση μου να παίζω για σας”.
Don’t you recognize my face
I’m the inbred child with the kindred taste
My accusers say I don’t know my place
’cause I have no time for the human race
Δεν αναγνωρίζετε το πρόσωπό μου
Είμαι το έμφυτο παιδί με τη συναφή γεύση
Αυτοί που με κατηγορούν λένε ότι δεν γνωρίζω τη θέση μου
Γιατί δεν έχω χρόνο για την ανθρώπινη φυλή
I got lots of curses and viruses
Amnesia hides what the purpose is
Of the obstacle course that I run
These razor blades this loaded gun
My cup runneth over with bloody water
Just like Robespierre
Έχω πολλές κατάρες και ιούς
Η αμνησία κρύβει το σκοπό
Από το εμπόδιο που τρέχω
Αυτές οι λεπίδες ξυρίσματος αυτό το φορτωμένο όπλο
Το κύπελλο μου τρέχει με ματωμένο νερό
Ακριβώς όπως του Ροβεσπιέρου