Το Tραγούδι της Εβδομάδας: Leonard Cohen – “Dance me to the End of Love”

“Θέλω να διαβάζω ποιήματα γεμάτα με τρόμο και να ακούω μουσική που να αλλάζει νόμους και ζωές”

Γράφει η Εύη Αλεξίου:

Όσο τρομακτικό κι αν ακούγεται τα σημεία των καιρών δείχνουν ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται όχι σαν φάρσα πια αλλά σαν θέατρο του παραλόγου και μιλάμε για τον παραλογισμό του ναζισμού που αναβιώνει σήμερα. Την πιο φρικτή ιστορία εξόντωσης της ανθρώπινης υπόστασης.

Ο μεγάλος δημιουργός Leonard Cohen θέλοντας να λυτρώσει τις ψυχές εκείνων που βίωσαν την κτηνωδία στα κρεματόρια των ναζί έγραψε ένα τραγούδι. Ένα βάλσαμο ανάμνησης στο μαρτύριο της φρίκης που έζησαν εκατομμύρια άνθρωποι, όλοι εκείνοι που εξοντώθηκαν στα κρεματόρια του ναζισμού.

Το Τραγούδι της Εβδομάδας που επιλέξαμε να ακούσουμε παρέα μαζί σας δεν είναι άλλο από το “Dance me to the End of Love”, την πιο “ερωτική” μελωδία όπως έχει χαρακτηριστεί, από την αισθαντική φωνή του Leonard Cohen. Περιλαμβάνεται στο άλμπουμ Various Positions που κυκλοφόρησε το 1984. Φυσικά δεν είναι ένα τραγούδι γραμμένο για εραστές όπως νομίζουν όσοι ριγούν στο άκουσμα του. Το τραγούδι είναι κυριολεκτικά, ένα ξόρκι θανάτου, ένα αληθινό αντίδοτο αγωνίας στο δηλητήριο της κτηνωδίας από άνθρωπο σε άνθρωπο. Γεννήθηκε από το θάνατο για να υμνήσει τον έρωτα και τη ζωή.

Ο Leonard Cohen υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες μορφές της μουσικής, της ποίησης και της λογοτεχνίας, έχοντας κερδίσει συνολικά πάνω από σαράντα βραβεία για το γράψιμο και για τη μουσική του. Θεωρείται από τους πιο σημαντικούς τραγουδοποιούς της γενιάς του και ενέπνευσε πολλούς μεταγενέστερους καλλιτέχνες. Η βαριά, μπάσα φωνή του υπήρξε το σήμα κατατεθέν του, τα τραγούδια του λατρεύτηκαν από εκατομμύρια θαυμαστές.

Για τους περισσότερους, ο Leonard Cohen ήταν ερωτικός, για πολλούς κοινωνικοποιημένος, για κάποιους θρήσκος και για άλλους, απλά, ο Leonard Cohen που ήξερε να χειρίζεται με μοναδικό τρόπο την πένα, τη μουσική και τη φωνή του.

Γεννήθηκε το 1934 σε αγγλόφωνο προάστιο του Μόντρεαλ στον Καναδά. Άρχισε να γράφει τα πρώτα του ποιήματα από νεαρή ηλικία δείχνοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ποίηση του Ισπανού ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα.

Στα δεκατρία του χρόνια σχηματίζει μία μικρή μπάντα, τους Buckskin Boys, με τους οποίους έπαιζε μουσική κάντρι σε καφέ του Καναδά.

Το 1956 δημοσιεύεται το πρώτο του βιβλίο ποιημάτων το οποίο πήρε καλές κριτικές αλλά δε του χάρισε την αναγνωρισιμότητα. Το επόμενο βιβλίο του The Spice–Box of the Earth, επίσης με ποιήματα, τον καθιέρωσε σαν ποιητή και λογοτέχνη.

Τα θέματα με τα οποία καταπιανόταν στη γραφή του ήταν οι ανθρώπινες σχέσεις, ο έρωτας, η πολιτική, η θρησκεία, η κοινωνία, η σεξουαλικότητα.

Εκείνη την περίοδο ο Cohen αγοράζει ένα σπίτι στην Ύδρα. Απομονώνεται και γράφει τα επόμενα έργα του Flowers for Hitler, Parasites of Heaven καθώς και τα μυθιστορήματα The Favorite Game και Beautiful Losers. Τα επόμενα χρόνια επικεντρώνεται σε στίχους τραγουδιών και μειώνει τη συγγραφική του δράση χωρίς όμως να τη σταματήσει. Το 1984 με το βιβλίο του Book of Mercy, κερδίζει το λογοτεχνικό βραβείο Καναδικής Συγγραφικής Ένωσης για την Ποίηση. Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι γλώσσες.

Το 1967 πηγαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες για να ασχοληθεί με τη μουσική. Οι εμφανίσεις του σε κάποια φεστιβάλ της φολκ μουσικής σκηνής τραβούν την προσοχή του παραγωγού της Κολούμπια Τζον Χάμοντ. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το πρώτο του άλμπουμ «Τα τραγούδια του Leonard Cohen». Το άλμπουμ πηγαίνει αρκετά καλά και ακολουθούν άλλα τρία.

Στη δεκαετία του ’80, το άλμπουμ Various Positions με τα γνωστά τραγούδια Hallelujah και Dance me to the end of love, απογειώνει τη μουσική του καριέρα. Αυτό το τραγούδι το έχουν ερμηνεύσει πάνω από εκατό καλλιτέχνες σε διάφορες γλώσσες και έχει κάνει πωλήσεις σχεδόν πέντε εκατομμυρίων αντιτύπων μέχρι το 2008.

Στη μουσική του πορεία ο Leonard Cohen έχει κυκλοφορήσει συνολικά δεκατέσσερα άλμπουμ, τα περισσότερα πολύ επιτυχημένα. Πολλά από τα τραγούδια του έχουν χρησιμοποιηθεί σε ταινίες και ντοκιμαντέρ και αρκετά ποιήματα του έχουν μελοποιηθεί και τραγουδηθεί από άλλους καλλιτέχνες.

Στην τελευταία του συνέντευξη στο δημοσιογράφο David Remnick, το καλοκαίρι του 2016, ο Cohen έχοντας μία σειρά από προβλήματα υγείας παραδέχεται: «Είμαι έτοιμος να πεθάνω». Έφυγε από τη ζωή στις 7 Νοεμβρίου 2016 στο σπίτι του στο Λος Άντζελες, σε ηλικία ογδόντα δύο ετών.

“Σας ευχαριστώ φίλοι μου. Είμαστε προνομιούχοι που μπορούμε να μαζευόμαστε σε στιγμές σαν αυτές όταν ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου είναι βουτηγμένο στο σκοτάδι και το χάος. Για αυτό χτυπήστε τις καμπάνες που μπορούν ακόμα να χτυπούν, ξεχάστε την τέλεια προσφορά, υπάρχει μία ρωγμή στα πάντα και έτσι περνάει μέσα το φως”, Leonard Cohen απευθυνόμενος στο κοινό, σε συναυλία του το 2008 στο Λονδίνο.

Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic till I’m gathered safely in
Lift me like an olive branch and be my homeward dove
Dance me to the end of love

Χόρεψε με την ομορφιά σου με ένα καυτό βιολί
Χόρεψε πέρα από τον πανικό μέχρι να συγκεντρωθώ με ασφάλεια
Σήκωσε με σαν ένα κλαδί ελιάς και γίνε το περιστέρι μου
Χόρεψε με μέχρι το τέλος της αγάπης

Καλή σας ακρόαση!!!…