Το Τραγούδι της Εβδομάδας: Angry Johnny And The Killbillies – “To Hold You Again” (Να σε Κρατήσω Ξανά)

Μπαλάντες “δολοφονίας” και ιστορίες θλίψης που δεν προορίζονταν να διαβαστούν σε ένα περιοδικό, προορίζονταν να ακουστούν στο τέρμα σε ένα άθλιο στερεοφωνικό σε ένα γρήγορο αυτοκίνητο, καθώς κατεβαίνει έναν σκοτεινό και μοναχικό αυτοκινητόδρομο με κατεύθυνση το πουθενά…

Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που επιλέξαμε να ακούσουμε σήμερα, είναι το “To Hold You Again” από τους Angry Johnny And The Killbillies. Κυκλοφόρησε το 2014 μέσα από το άλμπουμ “I Hear The Devil Laughing”, ένα κομμάτι που αγαπάμε πολύ, από τα πολύ γνήσια, η καρδιά στοιχειωμένη παρέα με ένα άδειο μπουκάλι από ουίσκι…

Οι Angry Johnny And The Killbillies σερβίρουν το δικό τους μοναδικό μείγμα ζοφερών και “δολοφονικών” μελωδιών που μας στοιχειώνει μεταδοτικά με τραγούδια για θάνατο, χάος, ωδές σε κατά συρροή “δολοφόνους”, εκδίκηση, ακόμη και “δολοφονία” του Άγιου Βασίλη.

Καλώς ήρθατε στο Killville, την ανατριχιαστική μικρή πόλη της Νέας Αγγλίας που οι Angry Johnny And The Killbillies αποκαλούν σπίτι τους. Αποδεικνύεται ότι είναι ένα καλό μέρος για να μην σε βγάλει πουθενά και ένα ακόμα καλύτερο μέρος για να σε ξεχάσουν. Ρίξτε μια ματιά τριγύρω, αλλά μην μείνετε πολύ. Δεν θα θέλατε να κολλήσετε εδώ με τους υπόλοιπους χαμένους. Τα πράγματα μπορεί να γίνουν πολύ σκοτεινά…

Μπύρα, σφαίρες, κακή τύχη και ραγισμένες καρδιές… προφανώς και δεν πρόκειται για το συνηθισμένο βιογραφικό ενός συγκροτήματος. Δημιουργήθηκαν το 1991 στο Ιστχάμπτον της Μασαχουσέτης, ο Angry Johnny (κιθάρα, φωνητικά), ένας άνθρωπος με λαχτάρα για “εκδίκηση”, λάτρης του ουίσκι, ποιητής και καλλιτέχνης, έγινε αρχικά γνωστός ως γραφίστας, με πιο αξιοσημείωτο το εξώφυλλο του κλασικού τραγουδιού των Dinosaur Jr., Where You Been, του 1993. Μαζί με τους Jim Joe Greedy (μπάσο), Goatis T. Ovenrude (μαντολίνο, μπάντζο, κιθάρα) και Dwight Trash (ντραμς) κυκλοφόρησαν το 1996 την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Hankenstein”.

Υπάρχει μια σαφής κάντρι επιρροή που διαπερνά τα τραγούδια τους, σε συνδυασμό με επιλογές από μια ποικιλία κόρνων, ένα μπάντζο, μια μπαλαλάικα, μια φυσαρμόνικα και μερικές στιγμές πανκ ροκ, λίγο μπλουζ και λίγο ροκ εν ρολ. Και αυτό το εκπληκτικό μουσικό κολάζ έρχονται να συμπληρώσουν οι στίχοι, οι οποίοι κυμαίνονται από φασαρία σε τροχόσπιτο μέχρι διένεξη σε εστιατόριο. Οι μισές μελωδίες περιλαμβάνουν ιστορίες ανθρώπων που έρχονται σε αντιπαράθεση μεταξύ τους για διάφορους λόγους, και οι υπόλοιπες είναι ιστορίες ανθρώπων που είναι απελπισμένοι ή ερωτευμένοι.

“Οι Angry Johnny And The Killbillies είναι ο χειρότερος εφιάλτης του Norman Rockwell που γίνεται πραγματικότητα. Κάντε ένα ταξίδι σε μια πόλη που ονομάζεται Killville, όπου κανείς δεν φεύγει ζωντανός και το καλύτερο που μπορείτε να ελπίζετε είναι ένας γρήγορος και ανώδυνος “θάνατος”.

Τραγούδι με το τραγούδι, ο αριθμός των νεκρών συνεχίζει να αυξάνεται, και οι ραγισμένες καρδιές και τα διαλυμένα όνειρα συνεχίζουν να συσσωρεύονται στο έδαφος καθώς πατάς το γκάζι λίγο πιο δυνατά. Μια ατελείωτη ροή “εκδίκησης”, καταδίκης, διπλής έκφρασης και περιστασιακής λύτρωσης. Συνειδητοποιείς ότι ο Παράδεισος δεν πρέπει να σε θέλει γιατί ο Θεός δεν ακούει τις προσευχές σου…

“To Hold You Again” (Να σε Κρατήσω Ξανά)

You left me standing alone with my heart in my hand
Dripping blood on the ground
Soaking into the sand
Left me standing alone
Watched you walking away
Do you ever look back
Ever remember that day
Do I ever cross your mind
Do you ever wanna see me again

Now the days drag by
And they turn into years
I could sit here and cry
But I run
Out of tears
Just an old man waiting
For the end of forever
I guess that I’ll be waiting
Until the twelvth of never
Waiting and wondering
If I’ll ever see you again

I wonder when your memory will set me free

I wonder what it’d feel like
To hold you again
Would you feel like a lover
Would you feel like a friend
Would you feel like a stranger
Would you feel like a ghost
Would it feel like a parasite
Returning to it’s host
Would it feel like a memory
Would it feel like it felt back then again

Με άφησες να στέκομαι μόνος με την καρδιά μου στο χέρι μου
Στάζοντας αίμα στο έδαφος
Μουλιάζοντας στην άμμο
Με άφησες να στέκομαι μόνος
Σε παρακολουθούσα να απομακρύνεσαι
Κοιτάς ποτέ πίσω
Θυμάσαι ποτέ εκείνη την ημέρα
Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό
Θες ποτέ να με ξαναδείς

Τώρα οι μέρες περνούν
Και γίνονται χρόνια
Θα μπορούσα να κάθομαι εδώ και να κλαίω
Αλλά ξεμένω από δάκρυα
Απλώς ένας γέρος που περιμένει
Το τέλος της αιωνιότητας
Υποθέτω ότι θα περιμένω
Μέχρι το δωδέκατο του ποτέ
Περιμένοντας και αναρωτώμενος
Αν θα σε ξαναδώ ποτέ

Αναρωτιέμαι πότε η ανάμνησή σου θα με απελευθερώσει

Αναρωτιέμαι πώς θα ένιωθα
Να σε κρατήσω ξανά
Θα ένιωθες σαν εραστής
Θα ένιωθες σαν φίλος
Θα ένιωθες σαν ξένος
Θα ένιωθες σαν φάντασμα
Θα ένιωθες σαν παράσιτο
Επιστρέφοντας στον ξενιστή του
Θα ένιωθε σαν ανάμνηση
Θα το έκανε Νιώθω σαν να ένιωσα τότε

“TivoliRadio”, το αιρετικό ραδιόφωνο της οικογένειας του Yellow Radio FM 101.7, ένα καθαρά μουσικό ραδιόφωνο, για τους εραστές της καλής ξένης μουσικής!

Ελάτε μαζί μας συνοδοιπόροι σε μια μοναδική περιπέτεια που μας απελευθερώνει, μας προκαλεί, μας εμπνέει… Στο μουσικό κρησφύγετο της απέναντι όχθης…!!! https://tivoliradio.gr/