Το Τραγούδι της Εβδομάδας: Chris Eckman – “Nothing left to hate”

Mε το βλέμμα στραμμένο στο Κλεάνθης Βικελίδης μετράμε με ανυπομονησία τις ώρες που απομένουν για τον πρώτο αγώνα της αγαπημένης μας ομάδας για τη φετινή σεζόν

Γράφει η Εύη Αλεξίου:

Φυσικά για μας η εβδομάδα ξεκινάει σήμερα αφού σήμερα είναι και η πρεμιέρα του φετινού πρωταθλήματος. Και το καλύτερο είναι όταν αυτό το ξεκίνημα γίνεται εδώ, στο σπίτι μας, γεγονός που μας δίνει ακόμη μεγαλύτερη δύναμη και μας γεμίζει με ανείπωτη χαρά!!!

Επηρεασμένοι από τα γεγονότα που εξελίσσονται γύρω μας αυτές τις μέρες, “το Τραγούδι της Εβδομάδας” που επιλέξαμε να ακούσουμε μαζί σας, έχει τίτλο “Nothing left to hate” και είναι μια μελωδία με έντονο συναίσθημα που μιλάει για την αγάπη για τον άνθρωπο, για τη ζωή, για το περιβάλλον. Περιλαμβάνεται στο άλμπουμ Ηarney County που κυκλοφόρησε το 2013 από τον σπουδαίο δημιουργό Chris Eckman.

Πηγή της έμπνευσης του το βιβλίο “Ιδιοκτησία όλων” του συγγραφέα William Kittredge. Πρόκειται για μια τραγική και προειδοποιητική ιστορία που μας υπενθυμίζει ότι η γη που νομίζουμε ότι μας ανήκει μπορεί να επιστρέψει σε μας και ότι όλοι είμαστε πιο ευάλωτοι και συνδεδεμένοι με τις δυνάμεις της φύσης από ό,τι φροντίζουμε να παραδεχτούμε, ένα βιβλίο για αποτυχημένα όνειρα σε ένα μέρος ωμής ομορφιάς.

Ο Αμερικανός Chris Eckman, ο οποίος ζει μόνιμα στη Λουμπλιάνα, συνεχίζει να γράφει μουσικές που ξυπνούν μέσα μας την ανάγκη της περιπλάνησης κι αποτελούν εδώ και δεκαετίες το πιο γοητευτικό σάουντρακ των αληθινών και φανταστικών ταξιδιών μας…

Εκτός από τραγουδιστής, τραγουδοποιός, κιθαρίστας, παραγωγός είναι επίσης ένας πολύ προσεκτικός παρατηρητής και σχολιαστής του κόσμου που όλοι ζούμε, δημιουργούμε και απλά προσπαθούμε να επιβιώσουμε χωρίς να πνιγούμε στη λάσπη του νεοφιλελευθερισμού, του εταιρικού χαρακτήρα, της διεφθαρμένης πολιτικής και των κακών σχέσεων.

Ιδρυτικό μέλος της αναγνωρισμένης αμερικανικής μπάντας The Walkabouts, τα τελευταία 25 χρόνια κυκλοφόρησαν σχεδόν 20 άλμπουμ σε ετικέτες όπως το Glitterhouse, η Virgin και το Sub Pop. Έχουν επίσης περιοδεύσει στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Έχει συνεργαστεί με τους Brian Eno, Peter Buck (REM), Warren Ellis, Tindersticks, Mark Lanegan και τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βαρσοβίας. Έχει επίσης δημιουργήσει πάνω από τριάντα άλμπουμ για άλλους καλλιτέχνες όπως: Tamikrest (Mali), Midnight Choir (Νορβηγία), Aziza Brahim (Δυτική Σαχάρα/Ισπανία), Bassekou Kouyate (Mali), Steve Wynn (ΗΠΑ), Andrea Schroeder Vlado Kreslin (Σλοβενία).

Το παραγωγικό έργο του Eckman στη Δυτική Αφρική οδήγησε στη δημιουργία της παγκόσμιας μουσικής του ετικέτας: Glitterbeat Records. Η Glitterbeat κέρδισε το βραβείο “Best Label Award” του WOMEX το 2014.

Άλλες μπάντες & έργα:

Solo: κυκλοφόρησε τέσσερα σόλο άλμπουμ, “A Janela” (1999), “The Black Field” (2004), “Last Side of the Mountain” (2008) και “Harney County” (2013).

Dirtmusic: ως ένα τρίο που αποτελείται από Eckman, Hugo Race (πρώην Bad Seeds) και Chris Brokaw, κυκλοφόρησαν δύο άλμπουμ “Dirtmusic” (2007) και “BKO” (2010).

L / O / N / G: ένα δίδυμο με τον Rupert Huber από το Βιεννέζικο ρυθμό που πρωτοστατεί στην Tosca. Απελευθέρωσαν το ντεμπούτο τους album “American Primitive” το 2011.

Chris & Carla: με την τραγουδίστρια και ιδρυτικό μέλος των Walkabouts Carla Torgerson, έχουν κυκλοφορήσει τρία άλμπουμ, “Life Full Of Holes” (1994), “Swinger 500” (1998) και “Fly High Brave Dreamers” (2007).

The Frictions: ένα ροκ συγκρότημα με έδρα τη Λιουμπλιάνα. Απελευθερώθηκε το πρώτο τους άλμπουμ “Halogen Sky” το 2012.

Ο Eckman εργάζεται επίσης ως συνθέτης soundtrack.

Έχει επηρεαστεί από τους Leonard Cohen, Bob Dylan, Nick Drake, Neil Young, The Go-Beetweens, Patti Smith, τη μουσική παράδοση αρκετών ευρωπαϊκών λαών, όπως τα φάδος των Πορτογάλων, τη μουσική των Ρομά, τα πρώτα ρεμπέτικα. Εξάλλου είναι ιδιαίτερα αγαπητός στο ελληνικό κοινό και αυτό φροντίζει να μας το ανταποδίδει κάθε φορά που εμφανίζεται στη χώρα μας.

“Έχεις την εντύπωση πως κάθε μέρα ο ζωτικός μας χώρος συμπιέζεται. Αυτή η πίεση ξεσπά στις ευαίσθητες περιοχές του πλανήτη. Ζούμε πλέον σε μια μακρά περίοδο απανωτών κρίσεων. Οι προσφυγικές κρίσεις είναι αποτέλεσμα της πολιτικής βίας και της καταστροφικής κλιματικής αλλαγής. Οι άνθρωποι δίνουν μάχες και φεύγουν από τις πατρίδες τους, γιατί δεν έχουν εναλλακτική. Χρειάζεται να ξανασκεφτούμε τον κόσμο μας κάτω από ένα πρίσμα συλλογικής αλληλεγγύης. Αλλιώς θα πάμε πολύ μα πολύ πίσω.” Από συνέντευξη που έδωσε ο Hugo Race σε εμφάνιση των Dirtmusic στην Αθήνα το 1997.

“Ποτέ δεν ξεκινήσαμε την παραγωγή μουσικής για να κάνουμε χρήματα. Όπως είπα, είμαστε τυχεροί να επιβιώσουμε. Είμαστε πραγματικά κινούμενοι από τον ενθουσιασμό της μουσικής που έχουμε να κάνουμε. Μπορώ να πω ειλικρινά ότι έχουμε μια ομάδα αφοσιωμένων ανθρώπων που εργάζονται καθημερινά με πολύ ενθουσιασμό για τη μουσική που απελευθερώνουμε και αυτό είναι κάτι πολύ συναρπαστικό.”

“Η μουσική διαθέτει μια τρομακτική δύναμη: βγάζει τα αληθινά μας συναισθήματα. Μας βοηθά στο να μην παρανοήσουμε. Κάπως έτσι αισθανόμαστε και κάνουμε ό,τι κάνουμε ως μπάντα. Δουλεύουμε καθημερινά πάνω στη μουσική και έτσι προσπαθούμε να επιβιώσουμε. Η μουσική σώζει ανθρώπους τελικά, είναι μια πνευματική διαδικασία. Είναι μέρος του ποιοι και τι είμαστε…”: Chris Eckman.

And though we started early
We got here real late
And we ain’t got nothin’ left to hate
Them shadows steal deep into our past
But some still breathe
Yeah we shake the dead
And some still dream

Κι ενώ ξεκινήσαμε νωρίς
Έχουμε έρθει εδώ πραγματικά αργά
Και δεν έχουμε αφήσει τίποτα να μισεί
Οι σκιές τους κλέβουν βαθιά το παρελθόν μας
Ορισμένοι εξακολουθούν να αναπνέουν
Ναι, κουνάμε τους νεκρούς
Και μερικοί ακόμη ονειρεύονται

Καλή σας ακρόαση!!!…