Το Τραγούδι της Εβδομάδας: Devastations – “The Night I Couldn’t Stop Crying” (Η νύχτα που δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω)

Τρεις νεαροί επαναστάτες ραγίζουν καρδιές, σπάνε μπουκάλια και χορδές κιθάρας στην πορεία της μουσικής τους επανάστασης.

Επέλεξαν συνειδητά να αγνοήσουν το κυνήγι της επιτυχίας και να μην ακολουθήσουν τις προσταγές του ρεύματος της εποχής. Αψήφησαν τον εύκολο δρόμο της δόξας και του κέρδους και αναζήτησαν το όνειρο κάνοντας τη μουσική τους επανάσταση. Ακολούθησαν τη δική τους διαδρομή γεμάτη συγκινήσεις, ενθουσιασμό, γνησιότητα, όρεξη για δημιουργία, ορμώμενοι από τα δικά τους πιστεύω.

Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που θα ακούσουμε σήμερα παρέα μαζί σας, είναι το “The Night I Couldn’t Stop Crying” από τους Devastations. Κυκλοφόρησε το 2005 μέσα από το άλμπουμ Coal, σκοτεινό, τόσο ατμοσφαιρικό που προκαλεί ανατριχίλα.

Οι Devastations δημιουργήθηκαν το 2002 στη Μελβούρνη από τρεις φίλους, τους Conrad Standish (φωνητικά, μπάσο), Tom Carlyon (κιθάρα) και Hugo Cran (ντραμς) μετά το τέλος του πρώην συγκροτήματος Luxedo. Με το πρώτο τους άλμπουμ, που κυκλοφόρησε το 2003, The Devastations, κερδίζουν κριτικούς, ακροατές και την τοπική Underground σκηνή. Ακολουθεί το Coal (2005) που τους χαρίζει μία υποψηφιότητα για το Australia Music Prize δίπλα στους The Go-Betweens, Wolfmother, Drones και τον Ben Lee.

Ταυτόχρονα η φήμη τους εξαπλώνεται και εκτός συνόρων με περιοδείες στην Ευρώπη. Έχουν μοιραστεί το Stage με καλλιτέχνες όπως οι Dirty Three, Cat Power, Tindersticks, Alexander Hacke των Einsturzende Neubauten.

Ίσως λόγω της κοινής τους καταγωγής αλλά και της αισθαντικής φωνής του Conrad Standish τους συγκρίνουν συχνά με τον Nick Cave. η αλήθεια είναι ότι οι Devastations παίζουν ένα Rock ‘n’ Roll πιο σκληρό, πιο άμεσο και λιγότερο θεατρικό από τον Cave.

Όταν τους άκουσε ο Rowland S. Howard (Birthday Party) έγραψε ένα άρθρο γεμάτο ενθουσιασμό για την μπάντα και τους ζήτησε να συνεργαστούν μαζί του σε ένα τραγούδι.

“Δεν ακούγονται ούτε σαν το παρελθόν ούτε σαν μοντέρνοι. Αυτό είναι διαχρονικό, γιατί είναι μέσα από την καρδιά, και η ψυχή είναι πάντα διαχρονική”, Rowland S. Howard.

Your blood was white
Your eyes were wild
Your mother cursed the day
That she ever had such a child
You stole all the flowers
I drank all the wine

I pissed it all away
On the night I couldn’t stop crying

Το αίμα σου ήταν λευκό
Τα μάτια σου ήταν άγρια
Η μάνα σου καταράστηκε τη μέρα
Ότι είχε ποτέ ένα τέτοιο παιδί
Έκλεψες όλα τα λουλούδια
Ήπια όλο το κρασί

Τα τσάκισα όλα
Το βράδυ δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω

Πριν από λίγο καιρό ήρθε το “TivoliRadio” το ΝΕΟ ιντερνετικό (αρχικά) ραδιόφωνο της οικογένειας του Yellow Radio FM 101.7, ένα καθαρά μουσικό ραδιόφωνο, για όλους τους φίλους της καλής ξένης μουσικής!

Ελάτε μαζί μας σ αυτήν την γεμάτη μελωδίες διαδρομή, σε μια περιπέτεια γεμάτη προκλήσεις, εμπνεύσεις, σκέψεις… Το ταξίδι ξεκινάει… ελάτε όλοι συνεπιβάτες…!!! https://tivoliradio.gr/