Το Τραγούδι της Εβδομάδας: Guillemots – “Vermillion”

Είναι αυτή η αίσθηση του απροσδόκητου που κάνει τους Guillemots ανεκτίμητο θησαυρό, δεν ικετεύουν για προσοχή… Απλώς το αξίζουν!

Υπάρχουν και αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι, που δεν γνωρίζουν τι σημαίνει εγωπάθεια, γνωρίζουν όμως τι θα πει προσφορά στον συνάνθρωπο, τι θα πει αλληλεγγύη. Έτσι απλά με τις πράξεις τους προσφέρουν απλόχερα χαρά, ζωή, μηνύματα στήριξης και αισιοδοξίας, χωρίς να έχουν κανένα προσωπικό συμφέρον και δίχως ίχνος υστεροβουλίας. Συνήθως είναι αθόρυβοι, συνεσταλμένοι, μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας και τα Social Media… Αυτοί οι άνθρωποι μας τρελαίνουν και τους λατρεύουμε!

Για αυτό δεν θα ήταν φυσικά δυνατόν να λείπουν από τις βραδυνές λίστες του αγαπημένου μας ραδιοφώνου!

“Νομίζω ότι αυτό που νιώθω όλο και περισσότερο είναι ότι θέλουμε να κάνουμε μουσική που κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους. Δεν εννοώ ότι θα γράψουμε τραγούδια που είναι χαρούμενα, αλλά τραγούδια που θα μας δίνουν κουράγιο και δύναμη, θέληση για δημιουργία και ζωή, εφαλτήριο για αγώνες και όνειρα”, Fyfe Dangerfield.

Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που επιλέξαμε να ακούσουμε παρέα μαζί σας, είναι το “Vermillion” από τους Guillemots, μια εκπληκτική μελωδία που παίζει ξανά και ξανά σε επανάληψη, περιλαμβάνεται στο άλμπουμ Walk the River και κυκλοφόρησε το 2011.

Οι Guillemots δεν γράφουν μουσική κατά παραγγελία ούτε ακολουθούν τα εμπορικά πρότυπα προσπαθώντας να γράφουν επιτυχίες, πιέζοντας τον εαυτό τους να αξιοποιήσουν μια συγκεκριμένη πετυχημένη συνταγή. Γράφουν τη μουσική που αισθάνονται, μας μεταφέρουν όλα όσα υπάρχουν στο μυαλό τους και στην καρδιά τους, ανάλογα κάθε φορά με τα προσωπικά τους βιώματα.

Οι Guillemots είναι μια Avant-Garde Pop και Indie Rock μπάντα που ιδρύθηκε στο Λονδίνο το Νοέμβριο του 2004. Είναι μια πολυεθνική μπάντα, ο τραγουδιστής Fyfe Dangerfield είναι Βρετανός, ο κιθαρίστας MC Lord Magrao Βραζιλιάνος, η μπασίστας Aristazabal Hawkes Καναδή και στα κρουστά ο Greig Stewart Σκωτσέζος. Όλη αυτή η πολιτισμικότητα αντανακλάται στη μουσική τους. Χρησιμοποιούν τις προσωπικές τους επιρροές και το ξεχωριστό μουσικό ύφος του καθενός για να δημιουργήσουν έναν μοναδικό ήχο και μια ενεργητική ζωντανή παράσταση που έχει κερδίσει πολλούς οπαδούς κατά τη διάρκεια των ετών. Τα πουλιά είναι πηγή έμπνευσης τους όχι μόνο στο όνομα, το όνομα της μπάντας είναι ο πληθυντικός του ονόματος μιας ομάδας θαλάσσιων πτηνών, αλλά και γενικότερα.

Οι Guillemots χρησιμοποιούν συχνά περίεργα μουσικά όργανα, όπως ο ήχος μιας γραφομηχανής καθώς και βιομηχανικά ηλεκτρικά εργαλεία θέλοντας έτσι να δημιουργήσουν νέους ήχους στα αρχεία τους. Όπως επίσης δεν είναι καθόλου συνηθισμένα τα μέρη που τους αρέσει να παίζουν, όπως σε σπηλιές και εργοστάσια, στη βιβλιοθήκη Lancaster, στο Birmingham Custard Factory στο Liskeard Carnglaze Caverns, συνήθως κάτω από απόλυτη μυστικότητα μέχρι την τελευταία στιγμή.

Το πρώτο τους άλμπουμ, Through The Windowpane, προτάθηκε για το βραβείο Mercury Music 2006. Η μπάντα γνώρισε επιτυχίες με το single Get Over It να φτάνει τον αριθμό 20 στο UK Singles Chart τον Μάρτιο του 2008. Το δεύτερο άλμπουμ τους, Red, έφθασε στον αριθμό 9 στο Chart Albums του Ηνωμένου Βασιλείου τον ίδιο μήνα. Μετά από περιοδείες σε όλη τη διάρκεια του 2008 και τον Fyfe Dangerfield να κυκλοφορεί ένα σόλο άλμπουμ, η μπάντα στις 18 Απριλίου 2011 κυκλοφόρησε το Walk the River. Στις 7 Μαΐου 2012 έχουμε την κυκλοφορία του Hello Land.

How could anyone hold you without feeling good?
There’s a shop where the thoughts that I borrow
The skies are made vermillion
We’re singing in a concrete star

Πώς μπορεί κάποιος να σας κρατήσει χωρίς να αισθάνεστε καλά;
Υπάρχει ένα κατάστημα όπου οι σκέψεις που δανείζομαι
Ο ουρανός γίνεται κατακόκκινος
Τραγουδάμε σε ένα συγκεκριμένο αστέρι

Oh we’re all just castles in the cards
If all I was was all I felt
Then the sun itself would start to melt

Αχ όλοι είμαστε απλά κάστρα στις κάρτες
Αν το μόνο που ήμουν ήταν το μόνο που ένιωθα
Τότε ο ίδιος ο ήλιος θα αρχίσει να λιώνει

Καλή σας ακρόαση!!!…