Το Τραγούδι της Εβδομάδας: The Dream Syndicate (Το Συνδικάτο των Ονείρων) – “See That My Grave Is Kept Clean”

“Με πρόεδρο τον Τραμπ η Αμερική πρέπει να αντιμετωπίζει την ψυχασθένεια επί εικοσιτετράωρου βάσεως”, Steve Wynn

Κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται ρατσιστής, δεν γεννιέται για να μισεί συνανθρώπους του που έτυχε να έχουν διαφορετικό χρώμα από το δικό του, διαφορετική ιδεολογία, διαφορετική θρησκεία, διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις, διαφορετικές οπαδικές προτιμήσεις. Ο άνθρωπος από τη φύση του έχει γεννηθεί να αγαπάει, χωρίς να θέλει να υπερέχει σε βάρος κανενός.

Η μουσική, με πρώτα τα Blues και μετά με τη Rock και τη Punk, έχει δώσει τις δικές της μάχες ενάντια στο ρατσισμό και θα συνεχίσει να δίνει όσο αυτός υπάρχει… Και το Yellow θα στηρίζει πάντα αυτές τις αντιστάσεις, απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή ρατσισμού.

Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που επιλέξαμε να ακούσουμε σήμερα, είναι το “See That My Grave Is Kept Clean” των The Dream Syndicate. Κυκλοφόρησε το 1988 μέσα από το άλμπουμ Ghoststories και πρόκειται για διασκευή. Το πρότυπο Blues γράφτηκε και ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά από τον Bluesman του Τέξας Blind Lemon Jefferson το 1927.

“Παίζουμε μουσική που θέλουμε να ακούσουμε γιατί κανείς άλλος δεν το κάνει… Θα συμβιβαστώ σε αυτό που τρώω ή πού κοιμάμαι, αλλά δεν θα συμβιβαστώ για τη μουσική που παίζω…”, Steve Wynn.

Οι “ασυμβίβαστοι” The Dream Syndicate δημιουργήθηκαν, στο Λος Άντζελες, σε ένα υπόγειο στα τέλη του 1981 από τους Steve Wynn (κιθάρα, φωνητικά), Dennis Duck (ντραμς), Karl Precoda (κιθάρα) και Kendra Smith (μπάσο) και θεωρούνται πρωτοπόροι του Paisley Underground.

Έχοντας επηρεαστεί από τους Velvet Underground, Τhe Fall, The Gun Club, Neu, Τhe Stooges, Big Star, The Modern Lovers η μουσική τους δεν έμοιαζε με τίποτε άλλο τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ψυχεδελική Garage μουσική, έτη φωτός μακριά από το “ρεύμα” που επικρατούσε εκείνη την εποχή, παρ’όλα αυτά η μπάντα αγαπήθηκε από το κοινό σε σύντομο χρονικό διάστημα.

“Αρχικά, περιμέναμε να μας μισήσουν,” λέει ο Wynn. “Αλλά ταυτόχρονα καταλάβαμε πως μπορεί να βρεθούν κάποιοι που να αισθάνονται το ίδιο με εμάς για αυτή τη μουσική. Θα μπορούσαμε να γίνουμε το αγαπημένο συγκρότημα έστω λίγων ανθρώπων”.

Το ιστορικό ντεμπούτο “The Days Of Wine And Roses” ηχογραφήθηκε σε τρία συνεχόμενα Sessions που ξεκινούσαν τα μεσάνυχτα και διαρκούσαν έως τις 8 το πρωί. Η νυχτερινή βάρδια είχε χαμηλότερο κόστος, έτσι τα μέλη της μπάντας τελείωναν την ηχογράφηση και αμέσως μετά πήγαιναν στις καθημερινές δουλειές τους για να επιστρέψουν μετά από αυτές και πάλι στο Studio.

Η αδρεναλίνη, το πρόχειρο φαγητό και, κυρίως, η πίστη πως φτιάχνουν το Album που πάντοτε ονειρεύονταν να κάνουν τους οδήγησε στη δημιουργία ενός εμβληματικού δίσκου που μέχρι και σήμερα εξακολουθεί να μνημονεύεται ως ένας από τους καλύτερους και πιο επιδραστικούς στη σύγχρονη ιστορία της αμερικανικής Rock’n’Roll σκηνής.

Παρά την ολοένα αυξανόμενη επιτυχία τους το συγκρότημα διαλύθηκε στα τέλη του 1988, δίνοντας μάλιστα ένα από τα τελευταία Live του στο Ρόδον, στην Αθήνα.

“Απλά αισθανθήκαμε πως είχαμε κάνει αυτό που ήταν να κάνουμε. Τα πράγματα πλέον έδειχναν λίγο επαναλαμβανόμενα και περιττά. Ίσως να ήμασταν απλά κουρασμένοι και φθαρμένοι, αλλά υπήρχε η αίσθηση πως αυτή ήταν η σωστή στιγμή να σταματήσουμε”.

Το 2012, μετά από μία εμφάνιση στο περίφημο φεστιβάλ Walk On Project, στο Bilbao της Ισπανίας, ο Steve Wynn αρχίζει και σκέφτεται την ιδέα της επιστροφής των Dream Syndicate. Η θρυλική λοιπόν μπάντα επιστρέφει με μοναδικές Live εμφανίσεις και νέες κυκλοφορίες. Ο τελευταίος τους δίσκος, The Universe Inside, κυκλοφόρησε τον Απρίλιο.

Οι The Dream Syndicate έχουν ισχυρούς δεσμούς με τη χώρα μας, από την πρώτη τους συναυλία εδώ, το 1986, (κάποιοι από το Υellow είχαν την τύχη να την απολαύσουν) μέχρι την πιο πρόσφατη τον Οκτώβριο του 2019.

“Με συγκινεί απίστευτα η αγάπη που μας δείχνετε και προσπαθώ να την ανταποδώσω με την ίδια αγάπη αλλά και εσωτερική ένταση της μουσικής μας”, Steve Wynn.

“Δεν υπάρχει αποφυγή του υπαρξιακού πανικού ενός κόσμου που συγκρούεται γρήγορα, εξελίσσεται και αλλάζει πορεία με την ώρα. Φαίνεται σαν ψέμα να μην αντιμετωπίζουμε ή να αντικατοπτρίζουμε τα πράγματα για τα οποία δεν μπορούμε να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε, όντως όλος ο κόσμος παρακολουθεί. Οι στίχοι είναι απλώς ένας καθρέφτης του τρόμου, του πανικού, της μανίας, της κερδοσκοπίας, της μελαγχολίας και τελικά της αγκαλιάς της εγκατάλειψης που μπορεί να ακολουθήσει. Είναι απλά όλο αυτό που βρισκόμαστε”, Steve Wynn.

Lord, it’s one kind favor I’ll ask of you
See that my grave is kept clean
It’s a long old lane ain’t got no end
And it’s a bad wind that never change
Well, dig my grave with a silver spade
You may lead me down with a golden chain

Κύριε, είναι μια ευγενική χάρη που θα σου ζητήσω
Δείτε ότι ο τάφος μου διατηρείται καθαρός
Είναι μια μεγάλη παλιά λωρίδα που δεν έχει τέλος
Και είναι ένας κακός άνεμος που δεν αλλάζει ποτέ
Λοιπόν, σκάψτε τον τάφο μου με ένα ασημένιο φτυάρι
Μπορείτε να με οδηγήσετε κάτω με μια χρυσή αλυσίδα

Καλή σας ακρόαση!!!…