Το Τραγούδι της Εβδομάδας: The Go-Betweens – “Finding You” (Βρίσκοντας Εσένα)
Από Εύη Αλεξίου Στις 3 Μαΐου, 2025
Γράφουν ιστορίες, γράφουν εικόνες, γράφουν συναισθήματα. Η μουσική τους είναι πολύ υποβλητική, μπορείς να τη μυρίσεις, να τη γευτείς, να τη νιώσεις…
Ίσως η σπουδαιότερη μπάντα που δεν έγινε ποτέ μεγάλη, που δεν εμφανίστηκε στην τηλεόραση και απέφυγε την ταχεία πορεία προς την καταξίωση. Ο ιδιόρρυθμος στίχος τους δεν αφομοιώθηκε με το Mainstream όπως και η ανεπιτήδευτη, όχι λαμπερή εικόνα τους.
Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που επιλέξαμε να ακούσουμε σήμερα, είναι το “Finding You” από τους The Go-Betweens. Κυκλοφόρησε το 2005 μέσα από το άλμπουμ “Oceans Apart”, ένα τραγούδι που αγαπάμε πολύ και κουβαλάμε πάντα μαζί μας, πολύτιμο φυλαχτό…

Όταν οι Robert Forster και Grant McLennan σχημάτισαν τους Go-Betweens στο Μπρίσμπεϊν το 1977, ήταν αποφασισμένοι να είναι διαφορετικοί. Οι δύο φοιτητές γνωρίστηκαν στο τμήμα θεάτρου του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ. Και οι δύο ενδιαφέρονταν για την ποίηση, τον κινηματογράφο και τη μουσική. Ο Forster σύστησε στον Grant McLennan τον Ντίλαν της δεκαετίας του ’60. Ο McLennan μίλησε στον Forster για τον γαλλικό κινηματογράφο του Νέου Κύματος. Οι δυο τους υπήρξαν τα μόνα σταθερά μέλη του συγκροτήματος καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας του. Την ομάδα συμπληρώνουν οι Lindy Morrison (ντραμς), Robert Vickers (μπάσο) και Amanda Brown.
Ήταν πανκ, αλλά με έναν τρόπο που διαστρεβλώνει την πραγματική έννοια του όρου — η στάση τους ήταν πανκ αλλά οι ρυθμοί τους δεν ήταν πανκ. Οι στίχοι του Forster ταίριαζαν τέλεια με τις εγκάρδιες, μελωδικές παρορμήσεις του McLennan, ο εμψυχωτικός τόνος του υπονομεύεται από μια βαθιά θλίψη.
Είναι μια ιλιγγιώδης σειρά συναισθημάτων, αγκυροβολημένη στις άλλοτε κοινότοπες, άλλοτε αλλόκοτες περιγραφές των σκαμπανεβασμάτων της ζωής, οι οποίες διανθίζονται από την περίτεχνη μουσική που τις περιβάλλει.

Το συγκρότημα κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ, “Send Me a Lullaby”, πριν μετακομίσει στο Λονδίνο το 1982. Ηχογραφούσαν δίσκους, αποσπούσαν διθυραμβικές κριτικές. Αλλά ταυτόχρονα πλήρωναν ένα τίμημα γι’ αυτό – ήταν άφραγκοι. Δεν ήξεραν πότε θα γινόταν η επόμενη συναυλία ή το επόμενο άλμπουμ. Εκεί μοιράστηκαν ένα σπίτι με τον Nick Cave και τους συντρόφους του, εν μέσω πολλών ναρκωτικών. Οι αρχές της δεκαετίας του ’80 ήταν μέρες γεμάτες καταχρήσεις, μία δύσκολη περίοδος καθώς ταξίδευαν συνεχώς στην Ευρώπη και την Αμερική χωρίς καθόλου χρήματα.
“Είχαμε βαθιά πίστη στην τέχνη – πίστευα ότι η μόνη σωτηρία για μένα βρισκόταν στην τέχνη. Για πολλούς δημιουργικούς ανθρώπους δεν φαίνεται να υπάρχει άλλη διαθέσιμη ζωή”.
Για τους Go-Betweens η εμπορική επιτυχία και η φήμη δεν ήταν το ζητούμενο. Αυτό που είχε σημασία ήταν η τέχνη. Το γεγονός ότι σιγά σιγά χτίζανε ένα κοινό σε όλο τον κόσμο ήταν αρκετό. Ήξεραν ότι θα υπήρχε μια κληρονομιά. Ήξεραν ότι το έργο θα διαρκούσε – γι’ αυτό δεν ανησυχούσαν. Τα τραγούδια είναι διαχρονικά.

Με τα άλμπουμ “Spring Hill Fair” (1984) και “Liberty Belle and the Black Diamond Express” (1986), συνέχισαν να δημιουργούν, έντονα ανεξάρτητοι, πρωτότυποι, ασυμβίβαστοι, υποτιμημένοι.
Υπήρχαν για αυτή τη μουσική, για να δημιουργήσουν σπουδαία μουσική, να κάνουν συναυλίες, όλα αυτά με τεράστια θέληση και ενέργεια, αποφασιστικότητα και επιμονή. Η ευφορία που ένιωθαν επάνω στη σκηνή ήταν ένα απίστευτο συναίσθημα που δεν μπορούσαν να περιγράψουν.
Το 1989 σηματοδότησε το τέλος ενός γοητευτικού, αλλά ταραχώδους 12ετούς ταξιδιού για τους Go-Betweens. Το συγκρότημα επανενώθηκε το 2000, πριν ο τραγικός θάνατος του Grant McLennan το 2006 αναγκάσει τον Forster να ολοκληρώσει ξανά την ιστορία.
Οι Go-Betweens ήταν μια απόδειξη δέσμευσης και αποδοχής. Υπήρχαν εσωτερικές διαμάχες και διχόνοια κατά καιρούς, αλλά οι Forster και McLennan δεν άφησαν αυτό να επηρεάσει τη σύνθεση των τραγουδιών τους. Θα τους θυμόμαστε ως ένα συγκρότημα πρωτοπόρο που προσπαθούσε να είναι διαφορετικό.

“Finding You” (Βρίσκοντας Εσένα)
What would you do if you turned around
And saw me beside you
Not in a dream but in a song?
Would you float like a phantom
Or would you sing along?
Don’t know where I’m going
Don’t know where it’s flowing
But I know it’s finding you
What would you do
If you saw me driving by in a car
The quickest you’ve ever seen me spin?
Would you smile and wave
Or would you bow and get in?
Don’t know where I’m going
Don’t know where it’s flowing
But I know it’s finding you
But then the lightning finds us
Burns away our kindness
We can’t find a place to hide
Come the rainy season
Surrender to our treasons
Can we even find our tears?

Τι θα έκανες αν γύριζες
Kαι με έβλεπες δίπλα σου
Όχι σε όνειρο αλλά σε τραγούδι;
Θα επιπλέεις σαν φάντασμα
Ή θα τραγουδούσες κι εσύ μαζί;
Δεν ξέρω που πάω,
Δεν ξέρω που ρέει,
Αλλά ξέρω ότι σε βρίσκει
Τι θα έκανες
Αν με έβλεπες να περνάω με αυτοκίνητο
Το πιο γρήγορο που με έχεις δει ποτέ να στρίβω;
Θα χαμογελούσες και θα χαιρετούσες το χέρι σου
Ή θα έκανες μια υπόκλιση και θα έμπαινες μέσα;
Δεν ξέρω που πάω,
Δεν ξέρω που ρέει,
Αλλά ξέρω ότι σε βρίσκει
Αλλά μετά μας βρίσκει ο κεραυνός,
Καίει την καλοσύνη μας,
Δεν μπορούμε να βρούμε μέρος να κρυφτούμε,
Έρχεται η εποχή των βροχών
Παραδινόμαστε στις προδοσίες μας,
Μπορούμε καν να βρούμε τα δάκρυά μας;

Πριν από λίγο καιρό ήρθε το “TivoliRadio” το ΝΕΟ ιντερνετικό (αρχικά) ραδιόφωνο της οικογένειας του Yellow Radio FM 101.7, ένα καθαρά μουσικό ραδιόφωνο, για όλους τους φίλους της καλής ξένης μουσικής!
Ελάτε μαζί μας σ αυτήν την γεμάτη μελωδίες διαδρομή, σε μια περιπέτεια γεμάτη προκλήσεις, εμπνεύσεις, σκέψεις… Το ταξίδι ξεκινάει… ελάτε όλοι συνεπιβάτες…!!! https://tivoliradio.gr/
Πείτε μας την άποψη σας
Διαβάστε Επίσης

manavgat genç escort On 3 Μαΐου, 2025 at 10:15 μμ
manavgat genç escort Manavgat Escort , Manavgat Escort Bayan , Eskort Manavgat Kızlar , Vip Elit Türbanlı Gerçek Resimli Manavgat Escort Kadınlar Sınırsız Sex Fırsatı. https://porsena.org