Το Τραγούδι της Εβδομάδας: The Walkabouts – “The River People” (Οι Άνθρωποι του Ποταμού)

“Πρέπει να ξανασκεφτούμε τα πάντα! Να προσπαθήσουμε να αναπνεύσουμε ξανά και να στηριχτούμε σε όμορφα πράγματα που υπάρχουν γύρω μας και μέσα μας και μπορούν να μας συγκινήσουν με τρόπους που τα χρήματα αδυνατούν”, Chris Eckman.

Αυτό που τους χαρακτηρίζει είναι σκοτεινή, μελαγχολική μουσική, ποιητικοί στίχοι που μιλάνε για τις ανθρώπινες σχέσεις, τη μοναξιά, εκφράζουν προβληματισμό και ανησυχία, ξυπνούν μέσα μας την ανάγκη της αναζήτησης κι αποτελούν εδώ και δεκαετίες το πιο γνήσιο και γοητευτικό σάουντρακ των αληθινών και φανταστικών ταξιδιών μας.

Μια ομάδα αφοσιωμένων ανθρώπων που εργάζονται καθημερινά με πολύ ενθουσιασμό για τη μουσική που απελευθερώνουν και αυτό είναι κάτι πολύ συναρπαστικό. “Ποτέ δεν ξεκινήσαμε την παραγωγή μουσικής για να κάνουμε χρήματα. Είμαστε τυχεροί να επιβιώσουμε. Είμαστε πραγματικά κινούμενοι από τον ενθουσιασμό της μουσικής που έχουμε να κάνουμε”…

Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που επιλέξαμε να ακούσουμε σήμερα, είναι το “The River People” από τους The Walkabouts. Κυκλοφόρησε το 1993 μέσα από το άλμπουμ Satisfied Mind σε μία εκπληκτική δεύτερη εκτέλεση. Η πρώτη γράφτηκε το 1990 από τον Αυστραλό Robert Forster των Go-Betweens. Ένα ταξίδι αναζήτησης, μια φυγή από τη σκληρή πραγματικότητα, μια φανταστική διαδρομή ανάμεσα από ηλιοτρόπια, κι ο προορισμός μήπως δεν ήταν τελικά τόσο λαμπερός όσο υποσχόταν;

“Η μουσική διαθέτει μια τρομακτική δύναμη: βγάζει τα αληθινά μας συναισθήματα. Μας βοηθά στο να μην παρανοήσουμε. Κάπως έτσι αισθανόμαστε και κάνουμε ό,τι κάνουμε ως μπάντα. Δουλεύουμε καθημερινά πάνω στη μουσική και έτσι προσπαθούμε να επιβιώσουμε. Η μουσική σώζει ανθρώπους τελικά, είναι μια πνευματική διαδικασία. Είναι μέρος του ποιοι και τι είμαστε…”: Chris Eckman.

Οι The Walkabouts δημιουργήθηκαν στο Σιάτλ της Ουάσιγκτον το 1984 από τους Chris Eckman και Carla Torgerson, βασικά μέλη της μπάντας και με τη συμμετοχή των δύο μικρότερων αδελφών του Chris, Grant (ντραμς) και Curt (μπάσο). Οι υπόλοιποι εναλλάσσονται περιστασιακά με σταθερούς τους Michael Wells, Glenn Slater, Terri Moeller και Paul Austin.

Έχουν εμπνευστεί κυρίως από τη Folk, Rock and Country μουσική και δημιουργούς όπως οι Townes Van Zandt, Leonard Cohen, Bob Dylan, Johnny Cash, Nick Drake, Patti Smith, Neil Young, The Go-Beetweens, Jacques Brel αλλά και τη μουσική παράδοση αρκετών ευρωπαϊκών λαών, όπως τα φάδος των Πορτογάλων, τη μουσική των Ρομά, τα πρώτα ρεμπέτικα.

Τα τελευταία 25 χρόνια κυκλοφόρησαν σχεδόν 20 άλμπουμ σε ετικέτες όπως το Glitterhouse, η Virgin και το Sub Pop γνωρίζοντας πολύ μεγάλη επιτυχία στη Ευρώπη ιδιαίτερα στη Νορβηγία και στην Ελλάδα. Έχουν εμφανιστεί αρκετές φορές στη χώρα μας ανταποδίδοντας κάθε φορά στο έπακρο την αγάπη που εισέπραξαν από το ελληνικό κοινό.

Διηγήσεις από αμερικάνικα ερημοτόπια, σχέδια που καταρρίπτονται πανηγυρικά από την πραγματικότητα και όνειρα για μία απρόσμενη φυγή προς κάτι καλύτερο, προς έναν τόπο μακρινό, τάχα φιλόξενο και δήθεν έτοιμο να υποδεχθεί θερμά τις όποιες φιλοδοξίες του καθενός μας, αλλά και ο χρόνος, αμείλικτος και ολισθηρός… όλα αυτά βρίσκονται μέσα στα τραγούδια τους.

“Πρέπει να ξανασκεφτούμε τα πάντα! Να κάνουμε επανεκκίνηση και να ξαναρχίσουμε να οικοδομούμε πάνω σε πανανθρώπινες αξίες, που δε συνάδουν με τον άκρατο καταναλωτισμό που μας έμαθαν να επιδιώκουμε. Να προσπαθήσουμε να αναπνεύσουμε ξανά και να στηριχτούμε σε όμορφα πράγματα που υπάρχουν γύρω μας και μέσα μας και μπορούν να μας συγκινήσουν με τρόπους που τα χρήματα αδυνατούν”, Chris Eckman.

Down here everyone says that the river people don’t really belong here.
I know what it’s like to be a stranger and divide a town beside a frontier.
People want your business and little more
I’ve watched shadows lengthen from a closed door

Εδώ κάτω όλοι λένε ότι οι άνθρωποι του ποταμού δεν ανήκουν πραγματικά εδώ
Ξέρω πώς είναι να είσαι ξένος και να χωρίζεις μια πόλη δίπλα σε σύνορα
Ο κόσμος θέλει την επιχείρησή σας και λίγο περισσότερο
Έχω παρακολουθήσει σκιές να μακραίνουν από μια κλειστή πόρτα

Two people, four people crossed the floor
I saw children run, I wept amidst the uproar
Around here your stranded face before moonlight, the color of the sea
You came up to the house after swimming on sunset and the flattened sea

Δύο άνθρωποι, τέσσερις άνθρωποι πέρασαν το πάτωμα
Είδα παιδιά να τρέχουν, έκλαψα μέσα στο σάλο
Εδώ τριγύρω το λανθάνον πρόσωπό σου πριν το φως του φεγγαριού, το χρώμα της θάλασσας
Ήρθατε στο σπίτι αφού κολυμπήσατε το ηλιοβασίλεμα και την ισοπεδωμένη θάλασσα

Πριν από λίγο καιρό ήρθε το “TivoliRadio” το ΝΕΟ ιντερνετικό (αρχικά) ραδιόφωνο της οικογένειας του Yellow Radio FM 101.7, ένα καθαρά μουσικό ραδιόφωνο, για όλους τους φίλους της καλής ξένης μουσικής!

Ελάτε μαζί μας σ αυτήν την γεμάτη μελωδίες διαδρομή, σε μια περιπέτεια γεμάτη προκλήσεις, εμπνεύσεις, σκέψεις… Το ταξίδι ξεκινάει… ελάτε όλοι συνεπιβάτες…!!! https://tivoliradio.gr/