Το Yellow προτείνει: “Angel Heart” (Δαιμονισμένος Άγγελος), το αριστούργημα του Άλαν Πάρκερ

“Λένε ότι υπάρχει αρκετή θρησκεία στον κόσμο για να κάνει τους ανθρώπους να μισήσουν ο ένας τον άλλον, αλλά όχι αρκετή για να τους κάνει να αγαπηθούν”…

Ο Βρετανός σκηνοθέτης Άλαν Πάρκερ το 1987 μεταφέρει με δεξιοτεχνία στη μεγάλη οθόνη, το αριστούργημα “Angel Heart” (Δαιμονισμένος Άγγελος), μια εφιαλτική προσαρμογή του πολυδιαβασμένου μυθιστορήματος του Γουίλιαμ Χιόρτσμπεργκ “Falling Angel”. Ο Πάρκερ ανοίγει τον κύκλο ψυχολογικών ταινιών τρόμου με μία ταινία που είναι κάτι περισσότερο από ένα συναρπαστικό θρίλερ.

Με ένα διαστροφικό φιλμ νουάρ συνδυάζει μια εντυπωσιακή γκάμα αλληλένδετων ιδεών, την ανθρώπινη ματαιοδοξία, το τίμημα της συνδιαλλαγής, τον αποκρυφισμό, τη μουσική τζαζ, τον πόλεμο, τον ρατσισμό και τις χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει ένα εντυπωσιακό και πρωτότυπο σκηνικό.

Η υπόθεση διαδραματίζεται το 1955 στα βρώμικα στενά της Νέας Υόρκης εκεί που καραδοκεί ο φόβος και ο θάνατος σε μια περίοδο που η Αμερική βιώνει ως το μεδούλι το ρατσισμό. Στη συνέχεια μεταφερόμαστε στις λιμνοθάλασσες της Λουιζιάνα με τις τρομερές και θανάσιμες φυλετικές αντιθέσεις, τις τελετές της μαύρης μαγείας, το σατανισμό, το αίμα. Με ένα ανατριχιαστικό Soundtrack στους ρυθμούς των κρουστών, των πνευστών, της Jazz, των Rythm and Blues…

Ο Χάρι Έιντζελ (Μίκι Ρουρκ) είναι ένας ξεπεσμένος ιδιωτικός ντεντέκτιβ στο Μπρούκλιν, που περνάει την ώρα του καπνίζοντας, πίνοντας και βγάζοντας τα προς το ζην αναλαμβάνοντας τετριμμένες υποθέσεις όπως διαζύγια και ασφάλειες. Προσεγγίζεται από έναν μυστηριώδη πελάτη με το όνομα Λουίς Σάιφερ (Ρόμπερτ Ντε Νίρο), μια ανατριχιαστική φυσιογνωμία με μακριά νύχια στα χέρια και βλέμμα που σε διαπερνάει. Αναλαμβάνει μια φαινομενικά συνηθισμένη υπόθεση: να ανακαλύψει τον Τζόνι Φέϊβοριτ, πρώην είδωλο του τραγουδιού που εξαφανίστηκε από μια ψυχιατρική κλινική, για λογαριασμό του Σάιφερ έναντι μιας πλουσιοπάροχης αμοιβής.

Όταν ρωτάει περί τίνος πρόκειται, παίρνει την απάντηση ότι απλά υπάρχει ένα ανοιχτό χρέος και τίποτα παραπάνω, απλά έχει μια παλαιομοδίτικη αίσθηση της δικαιοσύνης και δεν του αρέσουν οι ανοιχτοί λογαριασμοί.

Τα ίχνη τον οδηγούν στην Νέα Ορλεάνη, εκεί θα συναντήσει μια γοητευτική λευκή μάγισσα και μια νεαρή μαύρη ιέρεια του βουντού. Δεν φαντάζεται ότι θα συναντούσε τόσους πολλούς κινδύνους, από γραφειοκρατία και σκυλιά, μέχρι ομερτά μεταξύ μιας αίρεσης, τελετές βουντού και φρικιαστικές δολοφονίες στις οποίες φαίνεται μπλεγμένος. Καθώς τα πτώματα συσσωρεύονται και οι τελετουργικοί και αποτρόπαιοι φόνοι συνεχίζονται, ο Χάρι αντιλαμβάνεται ότι η ζωή του κινδυνεύει άμεσα. Μετά από ένα αγωνιώδες και περιπετειώδες ταξίδι φτάνει στο τέλος όπου θα ανακαλύψει το τρομερό μυστικό που καλυπτόταν όλον αυτό τον καιρό.

Ο άγνωστος κόσμος στον οποίο η σκιά που κυνηγάει φαίνεται να είναι η δική του, δε θα τον οδηγήσει απλώς στην παράνοια, αλλά θα του αποκαλύψει πως θα μπορούσε να μοιάζει η ίδια η Κόλαση.

Ακροβατώντας ανάμεσα στο ονειρικό και το ρεαλιστικό, την ψευδαίσθηση και την πραγματικότητα, ο Χάρι Έιντζελ του Μίκι Ρουρκ γράφει κινηματογραφική ιστορία. Σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας του φτιάχνει έναν “αντι – Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ” χαρακτήρα. Η ερμηνεία του είναι μεστή, γοητευτική και παρασύρει σχεδόν αμέσως τον θεατή στην “κόλαση” που πρόκειται να επακολουθήσει.

Η ερμηνεία του Ρόμπερτ Ντε Νίρο είναι κάτι παραπάνω από καθηλωτική. Θυμίζει τους “γκανγκστερικούς” του ρόλους και η εμφάνισή του, με τα μακριά νύχια και μαλλιά, ένα δαιμονικό αριστοκράτη βγαλμένο από μυθιστόρημα γοτθικής λογοτεχνίας. Είναι αυτός που θα στρώσει με ματωμένο χαλί τον δρόμο του Χάρι Έιντζελ προς την άβυσσο.

Ένα διαμάντι του είδους που παίζει με το μυαλό, τις φοβίες, την ανθρώπινη ματαιοδοξία. Ο Άλαν Πάρκερ παραθέτει μία νοσταλγική αλλά και ωμή απεικόνιση της Αμερικής των μέσων του 20ου αιώνα, συμπεριλαμβανομένων τόσο των συνεχιζόμενων επιπτώσεων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όσο και του φουντωμένου ρατσισμού που επισκιάζει την κοινωνία της. Μία ταινία που πετυχαίνει τους Μίκι Ρουρκ και Ρόμπερτ Ντε Νίρο σε απόλυτη χημεία και φλέγεται από το πάθος, το φόβο, την επιθυμία και την απαράμιλλη κινηματογραφική τεχνική της υποβολής.

“Λένε ότι υπάρχει αρκετή θρησκεία στον κόσμο για να κάνει τους ανθρώπους να μισήσουν ο ένας τον άλλον, αλλά όχι αρκετή για να τους κάνει να αγαπηθούν”. Πίσω από τον κυνισμό του Λουίς Σάιφερ, ίσως να κρύβεται περισσότερη αλήθεια απ’ όση θα μπορούσε κανείς να φανταστεί.