Το Τραγούδι της Εβδομάδας: Crosby, Stills, Nash & Young – “Almost Cut My Hair”

Με την πολύχρωμη, αντίθετη φύση των χαρακτήρων των μελών και τη σύνδεσή τους με τις πολιτικές και πολιτιστικές ανατροπές της εποχής, ήταν αναμφισβήτητα το μοναδικό συγκρότημα με έδρα την Αμερική που προσέγγισε τη συνολική κοινωνική επίδραση των Beatles.

Οι Crosby, Stills, Nash & Young, το Supergroup Folk-Rock που διαμόρφωσε και διαμορφώθηκε από την αντικουλτούρα των δεκαετιών του 1960 και του 1970 ενώ ώθησε εκατομμύρια λάτρεις της μουσικής σε επίπεδα σχεδόν οργασμικής χαράς. Δημιούργησαν μουσική που όχι μόνο καθόρισε την εποχή τους, αλλά υπήρξε επηρέασε τη μουσική σκηνή, με τα χαρακτηριστικά τους να είναι εμφανή σήμερα.

Το συγκρότημα συνδέεται με πολιτικούς σκοπούς καθ’ όλη τη διάρκεια της ύπαρξής του, η μουσική τους αντανακλούσε τα γούστα και τις απόψεις της αντικουλτούρας στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Χωρίς να κρύβουν τις πολιτικές τους τάσεις αντιθέτως διαμαρτύρονται ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ, στη βία και σε κάθε επεκτατική πολιτική.

Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που επιλέξαμε να ακούσουμε σήμερα, είναι το “Almost Cut My Hair” από τους Crosby, Stills, Nash & Young. Κυκλοφόρησε το 1970 μέσα από το άλμπουμ “Déjà Vu”, είναι ένα τραγούδι που αντιστέκεται στις κοινωνικές προσδοκίες και παροτρύνει την εύρεση του θάρρους να εκφραστεί κανείς ελεύθερα, αυθεντικά έξω από συνήθειες και στερεότυπα.

“Ίσως το πιο σημαντικό πολιτικό τραγούδι μου. Ήταν το πιο νεανικό σύνολο στίχων που έχω γράψει ποτέ… αλλά έχει κάποιο συναισθηματικό αντίκτυπο, δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό”, David Crosby.

Διακρίνονται για τις περίπλοκες φωνητικές τους αρμονίες, τις συχνά ταραχώδεις διαπροσωπικές τους σχέσεις, τον πολιτικό ακτιβισμό και τη διαρκή επιρροή τους στην αμερικανική μουσική και κουλτούρα. Κυκλοφόρησαν οκτώ στούντιο άλμπουμ, πέντε ζωντανά άλμπουμ και είκοσι δύο σινγκλ.

Ξεκίνησαν το 1968 ως Crosby, Stills & Nash, που σχηματίστηκαν από πρώην μέλη τριών σημαντικών συγκροτημάτων της δεκαετίας του 1960: The Byrds (David Crosby), Buffalo Springfield (Stephen Stills) και The Hollies (Graham Nash). Σε ένα πάρτι τον Ιούλιο του 1968 στο σπίτι της Joni Mitchell, ο Nash ζήτησε από τον Stills και τον Crosby να επαναλάβουν την ερμηνεία τους σε ένα νέο τραγούδι του Stills, “You Don’t Have To Cry”, με τον Nash να αυτοσχεδιάζει ένα τρίτο μέρος αρμονίας. Κατάλαβαν αμέσως ότι είχαν εξαιρετική χημεία, τόσο φωνητικά όσο και προσωπικά.

“Ο κόσμος άλλαξε από εκείνη τη στιγμή, η Joni ήταν ο μόνος μάρτυρας. Είχαμε ανακαλύψει έναν νέο τρόπο τραγουδιού, δημιουργίας φωνητικού μείγματος, κάνοντας τις τρεις φωνές μας σε μία. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που κάναμε”, Graham Nash.

Τα τρία μέλη χρησιμοποίησαν τα επώνυμά τους ως ταυτοποίηση για να εξασφαλίσουν την ανεξαρτησία και την εγγύηση ότι το συγκρότημα δεν θα μπορούσε να συνεχίσει χωρίς έναν από αυτούς.

Το πρώτο τους άλμπουμ, “Crosby, Stills and Nash”, κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1969 με σημαντική επιτυχία στις ΗΠΑ και την Ευρώπη.

Συνδυάζοντας τις φωνητικές μελωδίες τους με τον Crosby και τα ξεχωριστά στυλ παιξίματος της κιθάρας του Stills, καθώς και η χημεία του Nash στη σύνθεση τραγουδιών και τις αισθαντικές φωνητικές μελωδίες, το τρίο έγινε αμέσως διάσημο.

Το συγκρότημα με την προσθήκη του Neil Young έκανε το ντεμπούτο του ζωντανά στο Auditorium Theatre του Σικάγο με την Joni Mitchell ως Opening. Δύο μέρες αργότερα πραγματοποίησαν τη δεύτερη συναυλία τους στο θρυλικό πλέον φεστιβάλ Woodstock. Ο Stephen Stills είπε στο κοινό: “Είναι μόλις η δεύτερη φορά που παίζουμε μπροστά σε κόσμο. Φοβόμαστε φοβερά.”

Το τραγούδι διαμαρτυρίας “Οχάιο” του 1970 γράφτηκε από τον Neil Young ως αντίδραση στους πυροβολισμούς στο Κεντ της 4ης Μαΐου 1970. Οι πυροβολισμοί άοπλων φοιτητών από μέλη της Εθνικής Φρουράς του Οχάιο στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, πήραν θέση κατά τη διάρκεια μαζικής διαμαρτυρίας κατά του βομβαρδισμού της Καμπότζης από τις ΗΠΑ. Είκοσι οκτώ φρουροί σκότωσαν τέσσερις μαθητές και τραυμάτισαν άλλους εννέα, ένας από τους οποίους υπέστη μόνιμη παράλυση.

Κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ με τον Young, “Déjà Vu”, τον Μάρτιο του 1970. Περιείχε στιγμιότυπα της εποχής γεμάτα μηνύματα, όπως οι συνθέσεις του Nash “Teach Your Children” και το “Our House”, το “Carry On” του Stephen Stills και το “Woodstock” που έγραψε η Joni Mitchell γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία.

Τα μέλη του συγκροτήματος μπορεί να ήταν τραγουδιστές της αρμονίας, αλλά οι σχέσεις μεταξύ τους δεν ήταν ακριβώς αρμονικές, ίσως λόγω του γεγονότος ότι και οι τέσσερις καλλιτέχνες ήταν τραγουδιστές-τραγουδοποιοί-κιθαρίστες. Δυνατές προσωπικότητες, εγωισμοί και δημιουργικές τους διαφορές έφεραν πολυάριθμους χωρισμούς, επανασυνδέσεις, παράλληλες δουλειές όλα αυτά τα χρόνια.

Οι παγίδες του ροκ σταρ – τα χρήματα, οι υπερβολές, η ικανότητα να δημιουργείς κάτι που αντέχει – δεν ήταν αρκετά για να τους κρατήσουν ενωμένους ακόμη και στο δημιουργικό τους αποκορύφωμα τη δεκαετία του 1970. “Περάσαμε χρυσές στιγμές και μετά χάσαμε το δρόμο μας. Να είσαι υπέροχος ή να φύγεις”, Neil Young.

“Almost Cut My Hair” (Σχεδόν Έκοψα Τα Μαλλιά Μου)

Almost cut my hair
It happened just the other day
It’s gettin’ kinda long
I coulda said it wasn’t in my way
But I didn’t and I wonder why
I feel like letting my freak flag fly
Yes, I feel like I owe it to someone

Σχεδόν έκοψα τα μαλλιά μου.
Συνέβη μόλις τις προάλλες
Ήταν πολύ μακριά
Θα μπορούσα-είπα, ήταν στο δρόμο μου
Αλλά δεν το έκανα και αναρωτιέμαι γιατί
Μου αρέσει να αφήσω τη σημαία μου να κυματίσει
Και νιώθω ότι το χρωστάω σε κάποιον

Πριν από λίγο καιρό ήρθε το “TivoliRadio” το ΝΕΟ ιντερνετικό (αρχικά) ραδιόφωνο της οικογένειας του Yellow Radio FM 101.7, ένα καθαρά μουσικό ραδιόφωνο, για όλους τους φίλους της καλής ξένης μουσικής!

Ελάτε μαζί μας σ αυτήν την γεμάτη μελωδίες διαδρομή, σε μια περιπέτεια γεμάτη προκλήσεις, εμπνεύσεις, σκέψεις… Το ταξίδι ξεκινάει… ελάτε όλοι συνεπιβάτες…!!! https://tivoliradio.gr/