ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: GEORGIANA STARLINGTON – “LOUISE, LOUISE”

Μια συναισθηματική θλίψη τόσο σκοτεινή που είναι πέρα ​​από τη κάντρι νουάρ, τόσο αληθινή και απελευθερωτική ταυτόχρονα.

Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που επιλέξαμε να ακούσουμε σήμερα, είναι το “Louise, Louise” από τους Georgiana Starlington. Κυκλοφόρησε το 2013 μέσα από το άλμπουμ “Paper Moon”, αέρινες κιθάρες, συναρπαστικά φωνητικά και κυρίως γνήσιοι με μια αθωότητα που συγκλονίζει…

Οι Georgiana Starlington δημιουργήθηκαν το 2007 στην Ατλάντα από τους Jack Hines και Julie Hines. Ένα ζευγάρι της Νέας Υόρκης που παντρεύτηκε κι έφυγε από τη Τζόρτζια, είναι βυθισμένο στην ψυχική σκηνή του Μπρούκλιν ως μόνιμα μέλη στο θορυβώδες, βρώμικο, αυθεντικό ροκ των K-Holes.

Κανένας από τους δυο τους δεν μεγάλωσε σε φάρμα, μεγάλωσαν ως επί το πλείστον στα προάστια της Ατλάντα. Αλλά οποιοσδήποτε Νότιος με έστω και ελάχιστο σεβασμό για τη μουσική δεν μπορεί να μην τον αγγίξουν σε κάποιο βαθμό τα κλασικά της κάντρι. Για τους Hines αυτά είναι τα πιο προσωπικά τους τραγούδια, είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν της ανατροφής τους, είναι το ηχόχρωμα της ψυχής τους, η αγνότητα που αστράφτει στην παιδικότητα.

Με κάντρι γουέστερν ρίζες και επηρεασμένοι από δυτικά μοτίβα παντρεύουν τους Johnny και June Carter Cash, Lee Hazelwood & Nancy Sinatra με τους ήχους των The Velvet Underground και Nick Cave & The Bad Seeds. Με έναν ακατέργαστο ρυθμό, αβίαστες κιθάρες και αιθέρια φωνητικά στο υπόβαθρο το δίδυμο απογυμνωμένο, να αντηχεί ο ένας τον άλλον με αρμονίες, με ένα σχεδόν παιδικό, μουσικό κουτί.

Μουντές μπαλάντες που αποτυπώνουν μια πραγματική υπερβατική αίσθηση χρόνου και τόπου, όσο περισσότερο ακούμε τόσο περισσότερο αρχίζουμε να νιώθουμε τους ζεστούς ανέμους της ερήμου στην πλάτη μας.

Ο ήχος των Georgiana Starlington δεν είναι ο ήχος του χαλαρού ή του χαμογελαστού, είναι ο ήχος της απόδρασης. Απόδραση από το γυαλί και το τσιμέντο της Νέας Υόρκης, αυτό το χρηματικό πάρκινγκ για τους κυνικούς και προνομιούχους. Απόδραση από το χυδαίο υλισμό που τραγουδιέται από το μητροπολιτικό στόμα, από την κενή Rock n Roll παντομίμα που μυρίζει θλιβερή ψυχαγωγία. Από την υποκρισία και τον άγριο συμβιβασμό με σκληρά ανταλλάγματα. Υπόσχονται ελευθερία ανάμεσα σε κλουβιά διαφορετικών σχημάτων, μεγεθών και χρωμάτων. Μια διέξοδο τόσο πολύτιμη και πολυπόθητη.