ΤΟ YELLOW ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ
Σελίδα:3
Η παρακμή της καπιταλιστικής Ευρώπης στο διαχρονικό “Porcile” (Χοιροστάσιο) του Pasolini. Ο “Μεγάλος Αιρετικός” του Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, κατορθώνει μέσα από το έργο του να παραμένει επίκαιρος και ταυτόχρονα, διαχρονικός, κεντρίζει άμεσα την καρδιά του θεατή, θέτει προβληματισμούς, “δολοφονεί” την απάθεια. Στο “Porcile” (Χοιροστάσιο) του 1969, παραμερίζοντας την επίφαση προόδου που δημιουργεί ο εκπολιτισμός στο πέρασμα […]
“Μια ονειρική ταινία, σχεδόν σχεδιασμένη και δομημένη σαν όνειρο, φτιαγμένη στα μέτρα του ονειροπόλου, δηλαδή του κοινού”, Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Το επικό κοινωνικοπολιτικό αριστούργημα του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι “1900” (Novecento), γράφτηκε το 1976 σε μια εποχή ποτισμένη από την οικονομική κρίση και την κοινωνική ανισότητα και παραμένει μέχρι και σήμερα πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Ένα μεγαλόπνοο έργο, […]
Με χιούμορ βαθιά σουρεαλιστικό, η αναρχική, σχεδόν πανκ ταινία, των μοναδικών Monty Python. “Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν στους Python ως μια μορφή ειλικρίνειας, σε αντίθεση με αυτό που συνήθως παρουσιάζεται στην τηλεόραση”, Terry Gilliam. Οι ταινίες των Monty Python είναι διαχρονικές καθώς το στυλ, η ευαισθησία και το χιούμορ τους ήταν πάντα υπερσύγχρονο. Το […]
Ο ήχος του ξυπνητηριού και το σχολαστικό πέρασμα του χρόνου σημαδεύουν τις εικόνες που δολοφονούν τις μέρες μας, μέχρι να καταβροχθίσουν ολόκληρη την ύπαρξή μας. “Υπάρχουν μόνο δύο μέρες που δεν μπορεί να γίνει τίποτα, η μία ονομάζεται σήμερα και η άλλη ονομάζεται αύριο”. Η ταινία Era Ora (Καιρός Ήταν) (2022), μια “υπαρξιακή κωμωδία” σε […]
Μαζί (αλλά και χώρια) σε ηλεκτρισμένα όνειρα. Η εφηβεία και η ενηλικίωση είναι παντού δύσκολη – ακόμη και στην Κόστα Ρίκα. Του Κώστα Καρδερίνη: Κάνω ηλεκτρισμένα όνειρα… όπου τα ζώα ουρλιάζουν από αγάπη μεταξύ τους, μερικές φορές με χτυπήματα. Έχω όνειρα, κάνω όνειρα, βλέπω όνειρα… Η πρώτη ταινία της Βαλεντίνα Μαουρέλ έκανε τον γύρο του […]
Αστυνομική σφαίρα σκοτώνει τον έναν αδελφό, η κρατική εξουσία φυλακίζει τον άλλο. Και η αδελφή εξεγείρεται (με το όνομα-ρίμα με γνωστό πάντα επίκαιρο σύνθημα). Του Κώστα Καρδερίνη: Ο μύθος της Αντιγόνης είναι πανανθρώπινος, οικουμενικός και απίστευτα διαχρονικός. Από τον Θηβαϊκό Κύκλο και την τραγωδία του Σοφοκλή, περνάμε στο αντιδάνειο του Μπρεχτ (Το δικαίωμα του ατόμου […]
Βίαιη, σκληρή, ωμή, η νέα ταινία του Αλί Αμπάσι είναι ένα φιλμ νουάρ που θίγει με γενναιότητα τον ακραίο μισογυνισμό και τον θρησκευτικό φανατισμό στο Ιράν. Η αληθινή ιστορία ενός Serial Killer του 2001 σε ένα αγωνιώδες θρίλερ που ξεπερνά την επιφάνεια της ειδησεογραφίας και του σκανδάλου και αντιπαραθέτει τον εγκληματία με την ευρύτερη ιρανική […]
Η Φύση, η αγάπη και η ποίηση κόντρα στην “ανάπτυξη” και τον βίαιο εκσυγχρονισμό. Μια κινέζικη ταινία η οποία καταγγέλει χωρίς να φωνάζει… Του Κώστα Καρδερίνη: Ο ελληνικός τίτλος παραπέμπει ευθέως στον αρχικό υπότιτλο της ταινίας: Αγάπη δεν είναι όταν κοιτιούνται κατάματα, αλλά όταν βλέπουν προς την ίδια κατεύθυνση. Ο αγγλικός μου θυμίζει το ευαγγελικό […]
Εικαστική άποψη μέσα από καταγγελτική ματιά (ή και το ανάποδο). Του Κώστα Καρδερίνη: Ο Εμίν Αλπέρ είναι από τους αγαπημένους σκηνοθέτες της γείτονος, οι εικαστικές ταινίες του οποίου κοσμούν και αναβιβάζουν τις Ματιές στα Βαλκάνια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, από την πρώτη του δουλειά [2012] ως την πλέον πρόσφατη. Πτυχιούχος Οικονομικών, δόκτορας [κατέχων διδακτορικό] και […]
Ας αφήσουμε τους εγωισμούς και… ας γυρίσουμε μια ταινία για τον εαυτό μας. Του Κώστα Καρδερίνη: Μύθος και απομυθοποίηση, ταυτότητα και οικογένεια, πατρίδα και κοιτίδα, ιστορία και Ιστορία, κουλτούρα και τέχνη, όνειρο και όραμα, έκφραση και εγκόσμιο αποτύπωμα, αρετή και παρρησία, αυταρέσκεια και απαρέσκεια, κριτική και αυτοκριτική, κινηματογραφική αίθουσα και πλατφόρμα, αλήθεια και μετά-αλήθεια. Νομίζετε […]
