Το Yellow προτείνει: “El Pepe, Μια Υπέρτατη Ζωή” του Εμίρ Κουστουρίτσα
Από Εύη Αλεξίου Στις 15 Μαΐου, 2025
Η ιστορία του Χοσέ “Πέπε” Μουχίκα: ενός ταπεινού ανθρώπου που έγινε πρόεδρος του έθνους του παραμένοντας πιστός σε αυτά που πιστεύει, αγκαλιάζοντας ταυτόχρονα την αλλαγή. Ο Πέπε ήταν ένας ακούραστος αντάρτης, ένας αγωνιστής για την ελευθερία, την ισότητα και τη δικαιοσύνη.
Το ντοκυμαντέρ “El Pepe, Una Vida Suprema” (El Pepe, Μια Υπέρτατη Ζωή), σε σκηνοθεσία του βραβευμένου Σέρβου σκηνοθέτη Εμίρ Κουστουρίτσα και με πρωταγωνιστή τον πρώην πρόεδρο της Ουρουγουάης Χοσέ Μουχίκα, αφορά τη ζωή και την κληρονομιά του Μουχίκα. Έκανε πρεμιέρα, εκτός διαγωνισμού, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας το 2018 και έγινε διαθέσιμο για streaming στο Netflix στις 27 Δεκεμβρίου 2019.
Είναι η ιστορία ενός πολιτικού ακτιβιστή και ενός πρώην αντάρτη της λατινοαμερικανικής αριστεράς. Περήφανος για το παρελθόν του, αντί να επαναπαύεται στις δάφνες του, είναι ένας άνθρωπος που τολμά να ονειρεύεται ένα καλύτερο αύριο. Μέσα από την πορεία της ζωής του και το προσωπικό του παράδειγμα, ο Χοσέ Μουχίκα δίνει ελπίδα στην επίτευξη ιδανικών. Η αγάπη του για τη ζωή και τη φύση βρίσκεται στον πυρήνα της ιδεολογίας του.
Σε μια σειρά από συνεντεύξεις, ο Κουστουρίτσα εμβαθύνει στην κληρονομιά του Μουχίκα. Η ταινία εξερευνά αυτή τη συγκεκριμένη σχέση που σχηματίζεται μεταξύ του Κουστουρίτσα και του Ελ Πέπε, ως δύο αδελφών ψυχών που συναντώνται για να συζητήσουν το νόημα της ζωής από μια πολιτική, φιλοσοφική, αισθητική και ποιητική οπτική γωνία.
Ο Πέπε έζησε μια ζωή αντιλαμβανόμενος την πολιτική ως υπηρεσία και όχι ως επάγγελμα.
Διετέλεσε πρόεδρος της Ουρουγουάης από το 2010 έως το 2015, χαρακτηρίστηκε “ο πιο ταπεινός ηγέτης του κόσμου”, πέρασε αρκετές προοδευτικές αλλαγές, βοήθησε στο να πέσει το ποσοστό της φτώχειας στη χώρα και, σύμφωνα με το υπουργείο τουρισμού, ήταν μαζί με την εθνική ομάδα δυο από τους βασικούς λόγους που η Ουρουγουάη απέκτησε εκείνα τα χρόνια τόσο καλό όνομα διεθνώς που προκάλεσε σημαντική αύξηση του τουρισμού της.
Υπήρξε αντάρτης, πέρασε 13 χρόνια στη φυλακή. Ως αντάρτης είχε ζήσει για χρόνια κρυμμένος ή σε φυλακές. “Πέρασα δέκα χρόνια μέσα σε μια τρύπα. Επτά χρόνια χωρίς ένα βιβλίο. Αυτό μου άφησε χρόνο να σκεφτώ. Και κατέληξα στο εξής: είτε είσαι ευτυχισμένος με λίγα, ελεύθερος από όλα τα έξτρα μπαγκάζια επειδή έχεις την ευτυχία μέσα σου, είτε δεν πας πουθενά”.
Ο Μουχίκα πολεμούσε διαρκώς την κουλτούρα του υπερκαταναλωτισμού και δήλωνε εχθρός, όχι μόνο σε ανθρωπιστική κλίμακα αλλά και υπαρξιακά. “Ο καταναλωτισμός μας απομακρύνει από τα σημαντικά και κάνει τον άνθρωπο να σπαταλά δυνάμεις σε ανούσια πράγματα που ελάχιστα έχουν να κάνουν με την ευτυχία. Πληρώνουμε με ώρες από τη ζωή μας που έπρεπε να ξοδέψουμε για να κερδίσουμε αυτά τα χρήματα. Η διαφορά είναι πως ένα πράγμα δεν μπορούμε να αγοράσουμε: χρόνο. Η ζωή μικραίνει. Και είναι κρίμα να χάνουμε το χρόνο και την ελευθερία μας έτσι».
Έδινε το 90% του μισθού του σε προγράμματα για τους φτωχούς. Για εκείνον κρατούσε 1.250 δολάρια το μήνα, εξηγώντας πως οι περισσότεροι κάτοικοι της χώρας του καταφέρνουν να ζουν με πολύ λιγότερα, έμενε στη φάρμα του αντί για το προεδρικό μέγαρο, ντυνόταν πολύ απλά, δεν είχε φρουρά, ούτε το κλασικό τουπέ της εξουσίας και η μόνη περιουσία του ήταν ένας παλιός σκαραβαίος με τον οποίο κυκλοφορούσε συνήθως.
“Όσοι αγαπούν τα χρήματα πρέπει να απομακρυνθούν από την πολιτική. Αποτελούν κίνδυνο…”
Για την ανάμιξη των πλούσιων στην πολιτική ήταν πάντα κάθετος: “Έχουμε δημιουργήσει αυτό που αποκαλείται αντιπροσωπευτική δημοκρατία, όπου η πλειοψηφία θα πρέπει να είναι αυτή που αποφασίζει. Αυτό σημαίνει πως οι πολιτικοί, θα πρέπει να ζουν όπως η πλειονότητα και όχι όπως οι λίγοι. Θα πρέπει να βγουν εκτός πολιτικής. Αποτελούν κίνδυνο για την πολιτική. Η πολιτική πρέπει να δουλεύει για την ευτυχία όλων”.
spotbet On 15 Μαΐου, 2025 at 11:20 πμ
Great insights! This really gave me a new perspective. Thanks for sharing.