Το Τραγούδι της Εβδομάδας: Jeff Andrew – “Map Of Secrets” (Χάρτης των Μυστικών)

“Να σταματήσουμε να διώκουμε ο ένας τον άλλον και να καταστρέφουμε τον τόπο που μας στηρίζει. Θα χρειαστεί μια παγκόσμια αλλαγή στη συνείδηση ​​και τις αξίες, που φαίνεται τραβηγμένο, αλλά ίσως… Είτε έτσι είτε αλλιώς, θα σχεδιάσω να επιβιώσω και θα προσπαθήσω να φτιάξω μια ζωή από τη μουσική, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο”…

Η τέλεια ισορροπία μεταξύ της ροκ μπαλάντας και του σκοτεινού παραμυθιού… όπου το folk συνδυάζεται με πανκ ροκ, τσέλο, τρομπέτες και βιολιά. Ένα έπος για τη σκοτεινή πλευρά του κόσμου, για τη φύση και για κάθε άτομο στον πλανήτη Γη.

Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που θα ακούσουμε παρέα μαζί σας, είναι το “Map Of Secrets”, του Jeff Andrew. Κυκλοφόρησε το 2013 μέσα από το άλμπουμ Tunnels, Treehouses & Trainsmoke, εκρηκτικά φωνητικά και αιωρούμενος ρυθμός μας βυθίζουν στο φρέσκο κόσμο του.

Ο Jeff Andrew είναι Καναδός τραγουδιστής-τραγουδοποιός, με βλέμμα στο ασυνήθιστο. Τα τραγούδια του είναι σαν μια αντανάκλαση με ραγισμένο καθρέφτη του κόσμου που γνωρίζουμε, μια παράλληλη πραγματικότητα που λέγεται μέσα από ιστορίες φαντασμάτων, υπόγειες ιστορίες ταξιδιών και παράξενη ιστορική μυθοπλασία. Eξερευνά αυτό το ονειρικό τοπίο μέσα από ένα ηλεκτρισμένο συνονθύλευμα φολκ, ροκ και post-punk, με ηχώ της παλιάς εποχής Americana και τα soundtrack ταινιών τρόμου της δεκαετίας του ’80. Η ανάμειξη των ειδών και η αντισυμβατική συγχώνευση οργάνων βρίσκουν αναπόφευκτα την αντανάκλασή τους στην πραγματικότητά μας, η οποία υπόκειται επίσης σε ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων και γεγονότων.

Λατρεύει τις ιστορίες τρόμου και φαντασμάτων και τη λαογραφία – ειδικά αυτές που συμπαθούν τα τέρατα. Η φαντασία και η επιβίωση είναι τα κύρια θέματα, καθώς τα τραγούδια αγάπης των λυκανθρώπων οδηγούν σε μετα-αποκαλυπτικά οράματα για ένα μέλλον που μπορεί ακόμα να κατοικήσουμε. Συνδέονται με την καταστροφή της γης και τα ζώα που υποδουλώνονται και διώκονται.

Είναι το ίδιο θέμα – οι άνθρωποι είναι τα πραγματικά τέρατα, είναι αυτοί που λένε ψέματα και χρησιμοποιούν και δολοφονούν ανθρώπους. Τα ζώα θέλουν απλώς να μείνουν μόνα τους. Η φανταστική πραγματικότητα παίρνει τη μορφή μιας καρικατούρας της δικής μας πραγματικότητας.

Υπάρχει μια μεγάλη δύναμη στους ανθρώπους που μας κάνει να θέλουμε να λιντσάρουμε αυτό που δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Οι άνθρωποι διώκονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο επειδή είναι αυτοί που είναι, για πράγματα που δεν μπορούν να αλλάξουν.

Στους στίχους του υπάρχει έντονη η ανησυχία για κοινωνική δικαιοσύνη, o ήχος του μοιάζει με ένα κάλεσμα για αγώνα και διαμαρτυρία.

“Οι ζωές πολλών ανθρώπων είναι καλύτερες χάρη στην τεχνολογία. Τεράστια πράγματα είναι δυνατά τώρα που ήταν πέρα ​​από τη φαντασία μόλις πριν από μερικές γενιές. Όμως τα οφέλη της τεχνολογίας είναι τόσο άνισα κατανεμημένα σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στους πλούσιους δυτικούς πολιτισμούς. Επίσης, το κόστος μιας τόσο εύκολης ζωής είναι ότι καταστρέφουμε τεράστιες εκτάσεις γης και ωκεανών, θυσιάζουμε ζώα με εκπληκτικό ρυθμό και δυνητικά καθιστούμε τον πλανήτη μη βιώσιμο. Κάτι δεν πάει καλά με την εξίσωση.

Παρατηρούμε τους αρχαίους πολιτισμούς που υποτίθεται ότι ασκούσαν ανθρωποθυσίες ως τρόπο κατευνασμού των θεών και λέμε στους εαυτούς μας ότι έχουμε εξελιχθεί από αυτό, αλλά εξακολουθούμε να το κάνουμε. Πόλεις που καίγονται σε μαινόμενες πυρκαγιές (όπως η πόλη Lytton, κοντά στο οποίο ζω στον δυτικό Καναδά), άνθρωποι που πεθαίνουν από τοξικό αέρα και νερό, παιδιά που πυροβολούνται στο σχολείο, καταστροφές όπως η κατάρρευση του φράγματος Brumadihno στη Βραζιλία που σκότωσε περίπου 300 ανθρώπους το 2019 – θυσίες για να ταΐσουν τη μηχανή. Δεν είναι κάτι καινούργιο. Δεν το κάνουμε πια σαν μια εκδήλωση όπου ένας ιερέας θυσιάζει κάποιον σε ένα βωμό, αλλά γίνεται αποδεκτό ως το κόστος ζωής που κάνουμε εμείς”.

“Map Of Secrets” (Χάρτης των Μυστικών)

Since I left my home
Since I left my home
Never once have I looked back
Since I left my home

I danced with an angel
Eyes as blue as her soul
She taught me how to hitchhike
And she left me on the road

When I left my home
When I left my home
Knew I couldn’t be the only one
When I left my home

I was 18 and brave; said I wouldn’t be no slave
Combine machinery and childhood dreams betrayed
So I learned to trust the shadows and the voices in the trees
Drumbeats on the full moon night calling out to me

Από τότε που έφυγα από το σπίτι μου
Από τότε που άφησα το σπίτι μου
Ποτέ μια φορά δεν κοίταξα πίσω
Από τότε που άφησα το σπίτι μου

Χόρεψα με έναν άγγελο
Μάτια γαλανά σαν την ψυχή της
Μου έμαθε πώς να κάνω οτοστόπ
Και με άφησε στο δρόμο

Όταν άφησα το σπίτι μου
Όταν άφησα το σπίτι μου
ήξερα ότι δεν μπορούσα να είμαι ο μόνος
Όταν άφησα το σπίτι μου

Ήμουν 18 και γενναίος, είπε ότι δεν θα ήμουν σκλάβος
Συνδύασε μηχανήματα και παιδικά όνειρα προδομένα
Έτσι έμαθα να εμπιστεύομαι τις σκιές και τις φωνές στα δέντρα
Τυμπανοκρουσίες την νύχτα με πανσέληνο που με φωνάζουν

Πριν από λίγο καιρό ήρθε το “TivoliRadio” το ΝΕΟ ιντερνετικό (αρχικά) ραδιόφωνο της οικογένειας του Yellow Radio FM 101.7, ένα καθαρά μουσικό ραδιόφωνο, για όλους τους φίλους της καλής ξένης μουσικής!

Ελάτε μαζί μας σ αυτήν την γεμάτη μελωδίες διαδρομή, σε μια περιπέτεια γεμάτη προκλήσεις, εμπνεύσεις, σκέψεις… Το ταξίδι ξεκινάει… ελάτε όλοι συνεπιβάτες…!!! https://tivoliradio.gr/