Το Τραγούδι της Εβδομάδας: Townes Van Zandt – “Sixteen Summers, Fifteen Falls” (Δεκαέξι καλοκαίρια, δεκαπέντε φθινόπωρα)
Από Εύη Αλεξίου Στις 11 Φεβρουαρίου, 2023
Αγαπούσε και ζούσε το παράδοξο, περιοδεύοντας με απελπισμένους ανθρώπους και γράφοντας μουσική μαζί με τους φίλους του, μας χάρισε μερικά από τα πιο θλιμμένα τραγούδια.
Ασυμβίβαστος, ένας γενναίος επαναστάτης, αθεράπευτα ονειροπόλος αντιστάθηκε μέχρι τέλους και πολέμησε με το μοναδικό όπλο που διέθετε, την αλήθεια του. Η ιδεολογία, η ψυχή και το ήθος του δεν τον άφησαν να γίνει έρμαιο του συστήματος και να υποταχτεί.
Επηρεασμένος από τα Blues που τραγουδήθηκαν από τα ταλαιπωρημένα χείλη των σκλάβων στο Τέξας, έγραψε τα δικά του θλιβερά τραγούδια για να μπορέσει να ξορκίσει τη δική του κατάθλιψη και να αντέξει όλη αυτή τη ματαιότητα που αρνιόταν να συμβιβαστεί.
Το Τραγούδι της Εβδομάδας, που επιλέξαμε να ακούσουμε σήμερα, είναι το “Sixteen Summers, Fifteen Falls” από τον Townes Van Zandt. Κυκλοφόρησε το 1968 μέσα από το άλμπουμ For The Sake Of The Song, ένα τραγούδι βάλσαμο, αντίδοτο στη σκληρότητα και το σκοταδισμό.
Ο Townes Van Zandt πίστευε ότι ο ουρανός ήταν γεμάτος από τραγούδια που περίμεναν να κατέβουν κάτω στη γη.
Έγραψε μερικά από τα πιο τα θλιβερά και σκληρά Blues και Country τραγούδια τα οποία αντικατόπτριζαν τη ζωή του και δεν έκαναν ποτέ μεγάλη επιτυχία. Λατρεύτηκε από τους φανατικούς οπαδούς του κι έμεινε μακριά από το Mainstream και το κύκλωμα των δισκογραφικών. Δεν κυνήγησε ποτέ τη δόξα και τη φήμη, δεν προσκύνησε ποτέ στο βωμό του χρήματος αλλά αντίθετα προτίμησε να ζήσει στην αφάνεια, στα όρια της φτώχειας, μη θέλοντας να προδώσει το ήθος του.
Απαρνήθηκε την άνεση στην οποία γεννήθηκε και μην αντέχοντας όλο αυτό το ψεύτικο σκηνικό που όλοι ζούμε, τραγούδησε για το πόσο πολύτιμο δώρο είναι η ζωή και προσπάθησε να καλύψει τη μοναξιά του με αλκοόλ και ουσίες.
Ζούσε τη ζωή για την οποία έγραφε: ταξίδευε, έγραφε για λίγο, και μετά ταξίδευε ξανά. Αγαπούσε τα έργα και τα σονέτα του Σαίξπηρ και έγραψε πολλά δικά του ποιήματα. Επηρεασμένος τόσο από τον Σαίξπηρ όσο και από τον Ουίλιαμς και τον Ντίλαν, μίλησε για το ρομαντισμό της περιπλάνησης, την πολύτιμη σημασία των στιγμών, τις ήσυχες δόξες και τις επώδυνες αποτυχίες της αγάπης και την απόλυτη μοναξιά των ανθρώπων.
“Το σκοτάδι περνά, δεν είναι ποτέ μακράς διάρκειας. Υπάρχει πάντα ένα φως που καίει στο τέλος της μακράς σκοτεινής σήραγγας του”.
Γεννήθηκε στις 7 Μαρτίου 1944 στο Fort Worth του Τέξας σε μια πλούσια οικογένεια πετρελαιοειδών η οποία ήταν διακεκριμένη για τέσσερις γενιές. Ο πατέρας του που ήταν νομικός σύμβουλος εταιριών του χάρισε την πρώτη κιθάρα του τα Χριστούγεννα του 1956. Επηρεασμένος από τα τραγούδια του Χανκ Ουίλιαμς, την κιθάρα του Lightnin’ Hopkins και τους στίχους του Bob Dylan, καθώς και από την επιτυχία του Elvis Presley, μετακόμισε στο Χιούστον στις αρχές της δεκαετίας του 1960 για να δοκιμάσει μια καριέρα ως μουσικός.
Η μουσική του επηρέασε πολλούς μουσικούς όπως τους Neil Young, Rosanne Cash, Emmylou Harris, Steve Earle, Guy Clark, Jerry Jeff Walker και Cowboy Junkies. Τραγούδια όπως τα “Waiting Around to Die”, “Nothin’”, “Kathleen”, “No Place to Fall”, “Pancho and Lefty”, “Snake Mountain Blues” και πολλά ακόμα θα αναγνωρίζονταν δεκαετίες μετά, όταν θα τα διασκεύαζαν μπάντες του μέλλοντος όπως οι Tindersticks, Walkabouts, Fatal Shore, Bright Eyes, Rowland S. Howard, Robert Plant και πολλοί ακόμα.
“Έφυγε” από τη ζωή την 1η Ιανουαρίου 1997, την ίδια μέρα που είχε πεθάνει ο ήρωας του Χανκ Ουίλιαμς το 1953.
“Sixteen Summers, Fifteen Falls”
Let me tell you a story ’bout a girl I knew
Fairest skin with eyes of blue
I swear to the lord that I loved her true
It’s a year now she’s been gone
Well her spirit was as bright as the soft sunshine
Lips the color of strawberry wine
I wish to God she still was mine
But the chance won’t come again
Επιτρέψτε μου να σας πω μια ιστορία για μια κοπέλα που ήξερα
Με πιο ανοιχτό δέρμα με μπλε μάτια
Ορκίζομαι στον κύριο ότι την αγάπησα αληθινά
Είναι ένας χρόνος τώρα που έφυγε
Λοιπόν το πνεύμα της ήταν τόσο φωτεινό όσο η απαλή λιακάδα
Χείλη στο χρώμα του φραουλένιου κρασιού
Εύχομαι στον Θεό να ήταν ακόμα δικιά μου
Αλλά η ευκαιρία δεν θα ξανάρθει
Πριν από λίγο καιρό ήρθε το “TivoliRadio” το ΝΕΟ ιντερνετικό (αρχικά) ραδιόφωνο της οικογένειας του Yellow Radio FM 101.7, ένα καθαρά μουσικό ραδιόφωνο, για όλους τους φίλους της καλής ξένης μουσικής!
Ελάτε μαζί μας σ αυτήν την γεμάτη μελωδίες διαδρομή, σε μια περιπέτεια γεμάτη προκλήσεις, εμπνεύσεις, σκέψεις… Το ταξίδι ξεκινάει… ελάτε όλοι συνεπιβάτες…!!! https://tivoliradio.gr/