Το Τραγούδι της Εβδομάδας: Kastrierte Philosophen – “Sick Of Sermons” (Άρρωστος Από Κηρύγματα)

Θέλουν να πολεμήσουν ενάντια σε αυτό το μείγμα που απαρτίζεται από Hippie αστική τάξη, σκληρές πολιτικές συζητήσεις και τζαζ-ροκ ανοησίες. Η τέχνη πρέπει να είναι πιο αυθόρμητη, λιγότερο προβλέψιμη, να συνδυάζει διασκέδαση, έκπληξη και πρόκληση.

Tο Τραγούδι της Εβδομάδας, που επιλέξαμε να ακούσουμε σήμερα, είναι το “Sick Of Sermons” από τους Kastrierte Philosophen. Κυκλοφόρησε το 1987 μέσα από το άλμπουμ “Between Shootings”, ένα συναρπαστικό μουσικό κομμάτι που αγαπάμε να ακούμε ξανά και ξανά όσα χρόνια κι αν περάσουν…

Στη δεκαετία του 1980, το όνομα του συγκροτήματος περνούσε από στόμα σε στόμα από όλα τα φοιτητικά γκρουπ στα οποία ανταλλάσσονταν μουσική, ενώ οι θαυμαστές συνήθως ψιθύριζαν για τους Kastrierten Philosophen (Ευνουχισμένοι Φιλόσοφοι) ότι υπήρχε ένας αδελφός της φίλης της αδερφής που είχε τους δίσκους τους. Όταν, μετά από πολλή αναμονή, ένα αντίγραφο του LP έφτανε στην ομάδα των φοιτητών, η κασέτα έκανε έναν τρομερό θόρυβο και άκουγες μουσική που φαινόταν απείρως κοντά και απείρως μακριά, όλα ήταν πολύ μυστήρια. Οι πρώτες κασέτες που κυκλοφόρησαν σε περιορισμένες εκδόσεις ακούγονταν τραχιές και ακατέργαστες, μερικές φορές παιχνιδιάρικες και πειραματικές.

Για πολύ καιρό, ωστόσο, αυτά τα αριστουργήματα προορίζονταν για εκείνους τους λίγους τυχερούς που κατάφεραν να αποκτήσουν τα σπάνια αντίγραφα των εν λόγω ηχογραφήσεων από τη δημιουργική φάση του συγκροτήματος – μερικές φορές σε υψηλές συλλεκτικές τιμές.

Φυσικά, σήμερα γνωρίζουμε τα ονόματα και την ιστορία, γνωρίζουμε για το έργο της Katrin Achinger και του Matthias Arfmann, για τη σημασία τους στη γερμανική μουσική Underground σκηνή, για την προοδευτική σκέψη τους, που πέταξε μακριά κάθε ιδέα για δεσμούς. Ωστόσο, η μουσική τους παρέμεινε μυστική επειδή οι παλιοί δίσκοι δεν μπορούσαν να βρεθούν στις ψηφιακές πλατφόρμες.

Ο Matthias Arfmann και η Katrin Achinger ίδρυσαν τους Kastrierte Philosophen στο Αμβούργο, στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και γρήγορα ξεχώρισαν με τον ενίοτε “εύθραυστο” ήχο τους, ο οποίος θύμιζε εν μέρει τους The Velvet Underground. Από την αρχή, έδειξαν αποφασισμένοι να εφαρμόσουν τις δικές του ιδέες, Rock ‘n’ Roll που χαρακτηριζόταν από κοινές προτιμήσεις για τους Stooges, Velvet Underground, Nico και Television και έναν ήχο ειλικρινή, ακατέργαστο, ανεπιτήδευτο.

Αγνόησαν τον χίπικο φιλιστινισμό, τις σκληρές πολιτικές συζητήσεις και τις ανοησίες της τζαζ-ροκ με κέφι και πολιτική πρόκληση.

Η μουσική τους χαρακτηριζόταν από την ευελιξία και τις πειραματικές προσεγγίσεις της, συνδυάζοντας διάφορα είδη όπως ψυχεδελική ροκ, Dub και ηλεκτρονική μουσική. Η αισθητική τους ακούγεται ψυχεδελική, αναμειγνύουν στυλ, σε αναγκάζουν να ακούς και ασκούν απαλά μια πρέζα κοινωνικής κριτικής.

Οι στίχοι τους στα έντεκα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν είναι δραματικοί, συνειρμικοί και άλλοτε στα γερμανικά, άλλοτε στα αγγλικά ή και τα δύο σε ανάμειξη με ισπανικά.

Οι Kastrierte Philosophen είχαν γίνει αγαπημένοι των κριτικών και του θρύλου του αγγλικού ραδιοφώνου του BBC John Peel που έπαιζε τα τραγούδια του συγκροτήματος. Η χαρακτηριστική κιθάρα του Matthias Arfmann και τα σκοτεινά, σαγηνευτικά φωνητικά της Katrin Achinger καθιέρωσαν την απόλυτη θέση τους και όχι μόνο στη γερμανική μουσική σκηνή. Στα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα χαρακτηρίστηκαν ως οι “German Velvet Underground” από έναν ενθουσιασμένο μουσικό Τύπο – και δικαίως, γιατί μαζί με άλλα συγκροτήματα όπως οι 39 Clocks, είχαν εγκαινιάσει μια νεοψυχεδελική αναβίωση της δεκαετίας του ’60, η οποία ακολούθησαν αργότερα και αρκετοί ακόμη. Αλλά κανείς δεν ακουγόταν ποτέ ξανά σαν τους Kastrierte Philosophen.

Κατά τη διάρκεια της ιστορίας του συγκροτήματος, τόσοι πολλοί διαφορετικοί μουσικοί έπαιξαν στις κυκλοφορίες και στις συναυλίες που η συνολική εντύπωση ήταν περισσότερο έργο μπάντας παρά σταθερό γκρουπ. Αρκετοί τσελίστες, παίκτες πλήκτρων, κλαρινίστας, φλαουτίστας, τρομπονίστας και ένας νέος συμπαραγωγός τους πλαισιώνουν, οι οποίοι μοιάζουν όλο και περισσότερο με πρότζεκτ.

Συνολικά, ηχογράφησαν μια ντουζίνα άλμπουμ με διάφορους μουσικούς σε διαφορετικά είδη – στιλιστικά εξαιρετικά ευέλικτα: από Post-Punk έως Trip-Hop και ψυχεδελικά έως Reggae και Dub – μέχρι που διαλύθηκαν το 1996/97.

Ολόκληρος ο κατάλογος τους επανακυκλοφόρησε σταδιακά ψηφιακά και για να μην ξεθωριάσουν οι πρώιμες και αναλογικές ηχογραφήσεις, υπάρχουν προσεκτικές επεξεργασίες και νέο Mastering, ώστε τα έτη 1981-2021+1 να ακούγονται σαν να έχουν γίνει από μία μόνο πηγή.

Πριν από λίγο καιρό ήρθε το “TivoliRadio” το ΝΕΟ ιντερνετικό (αρχικά) ραδιόφωνο της οικογένειας του Yellow Radio FM 101.7, ένα καθαρά μουσικό ραδιόφωνο, για όλους τους φίλους της καλής ξένης μουσικής!

Ελάτε μαζί μας σ αυτήν την γεμάτη μελωδίες διαδρομή, σε μια περιπέτεια γεμάτη προκλήσεις, εμπνεύσεις, σκέψεις… Το ταξίδι ξεκινάει… ελάτε όλοι συνεπιβάτες…!!! https://tivoliradio.gr/