Το Yellow προτείνει: “Cat People” (Η Αγριόγατα) του Paul Schrader

Είναι κάτι περισσότερο από εραστές που πρόκειται να γίνουν κάτι λιγότερο από άνθρωποι.

Βασισμένος στην ομότιτλη ταινία του Jacques Tourneur του 1942, “Cat People” (Η Αγριόγατα), ο Paul Schrader δίνει μια δική του πιο μοντέρνα προσέγγιση στην ιστορία. Το 1982 αποκαλύπτει την κλασική φαντασία τρόμου των αιλουροειδών της εξαχνωμένης σεξουαλικότητας, της ζωώδους επιθυμίας και της προσωπικής μεταμόρφωσης.

Σε αυτό το αισθησιακό παραμύθι τρόμου, η Irena Gallier (Nastassia Kinski) έχει ένα σκοτεινό οικογενειακό μυστικό, ένα που επανέρχεται δραματικά όταν επανασυνδέεται με τον χαμένο αδερφό της Paul (Malcolm McDowell) στη Νέα Ορλεάνη: ότι όταν διεγείρονται σεξουαλικά, μετατρέπονται σε αρπακτικές γάτες της ζούγκλας.

Οι έντονοι κόκκινοι και πορτοκαλί τόνοι κυριαρχούν σε ολόκληρη την εικόνα με τους τίτλους έναρξης, που σύντομα γίνονται αναγνωρίσιμοι ως ένα πέπλο άμμου της ερήμου που φυσάει ο άνεμος, από κάτω από το οποίο προεξέχουν κρανία και οστά. Ένα είδος μυστικιστικής-ιστορικής ονειρικής ακολουθίας γιορτάζει τη συνύπαρξη ανθρώπων και ζώων σε ένα πρώιμο μέρος στη γη.

Μια γυναίκα με δεσμά οδηγείται σε έναν μαύρο πάνθηρα, που παραμένει μεγαλοπρεπώς στη σκιά μιας στέπας. Με τατουάζ, ημίγυμνοι πολεμιστές τα παραδίδουν στο ζώο σαν σε θυσία. Τα σώματα των δύο ειδών ενώνονται στην εικόνα, η μεγάλη γάτα χαϊδεύει τον άνθρωπο.

Τέλος, ο πρόλογος οδηγεί σε μια αφύπνιση στο παρόν, ξεθωριάζοντας στο σαγηνευτικό πρόσωπο της Nastassja Kinski, της οποίας τα μάτια συγχωνεύονται με αυτά της “Γυναίκας Γάτας” και συμβολίζουν μια κατάσταση του νου που δεν έχει αλλάξει στο πέρασμα των αιώνων. Και η ταινία διατηρεί αυτή τη μυστικιστική ιδιότητα μέχρι το τέλος.

Το Soundtrack της ταινίας υπογράφει ο θρυλικός πρωτοπόρος του synth Giorgio Moroder με συνεργασία του David Bowie.

Η νεαρή Irena (Nastassja Kinski), βρίσκεται στην Νέα Ορλεάνη ψάχνοντας τον χαμένο αδερφό της Paul (Malcolm McDowell), ο οποίος μετά την συνάντηση τους, την υποδέχεται θερμά στο σπίτι του.

Καθώς περιπλανιέται στα αξιοθέατα της πόλης καταλήγει να γνωρίσει τον Oliver, έναν νεαρό άντρα, ο οποίος συνεπαρμένος από το μυστήριο που αποπνέει και την αινιγματική της λάμψη, της εκδηλώνει το ερωτικό του ενδιαφέρον, προσφέροντας της δουλειά στο κατάστημα δώρων του ζωολογικού κήπου, στον οποίο εργάζεται. Στο μεταξύ, όσο εκείνη προσπαθεί να προσαρμοστεί στο νέο της περιβάλλον, ο Paul αγνοείται, ενώ την ίδια στιγμή οι αστυνομικές αρχές συλλαμβάνουν έναν πάνθηρα κατηγορούμενο για την δολοφονία μιας πόρνης. Η Irena νιώθει μια ανεξήγητη οικειότητα μόλις τον βλέπει.

Δεν μπορείς να ξεφύγεις από τον εφιάλτη σου χωρίς εμένα, και δεν μπορώ να ξεφύγω από τον εφιάλτη μου χωρίς εσένα.

Ο Paul εμφανίζεται κατατρεγμένος από την αστυνομία στο δωμάτιο της Irena και επιχειρεί να την πλησιάσει ερωτικά, ενώ εκείνη αποτροπιασμένη προσπαθεί να τον απωθήσει. Της εξηγεί ότι είναι σαν κι αυτόν και την διαβεβαιώνει πως το ερωτικό σκίρτημα και η ανάγκη της για σωματική συνεύρεση, δεν είναι τίποτα παρά μια βαθιά επιθυμία να γευτεί σάρκα και αίμα.

Της εξηγεί ότι είναι απόγονοι μιας λατρείας, τα μέλη της οποίας μετατρέπονται σε πάνθηρες μετά την σεξουαλική απελευθέρωση και πρέπει να σκοτώσουν ένα άτομο για να ξαναπάρουν την ανθρώπινη μορφή τους. Οι μόνοι άνθρωποι που μπορούν να συνευρεθούν σεξουαλικά χωρίς να υπάρξει μια φρικτή μεταμόρφωση είναι τα αδέρφια τους.

Από εδώ και πέρα ξεκινάει το ταξίδι αναζήτησης της Irena για την πραγματική της φύση και το αν και κατά πόσο μπορεί να την αγνοήσει και να την αντικρούσει.

“Η σεξουαλικότητα δεν βαδίζει σε ευθεία γραμμή. Αδιαφανές, σκοτεινή, διστακτική, ανοίγει το δρόμο της ανάμεσα σε λέξεις και εικόνες, λοξά. Είναι πάντα διεστραμμένη, πάντα σκοντάφτει και κλονίζεται, παραπαίει”, Michel Schneider.