Μίκης Θεοδωράκης: “Το Σφαγείο” (video)

Ο αντιδικτατορικός ύμνος του μεγάλου μας συνθέτη είναι ένα από τα σημαντικά έργα του αγώνα ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών.

Το ανατριχιαστικό τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη είναι ένας φόρος τιμής στον φίλο, συναγωνιστή και συγκρατούμενο του στο κολαστήριο της Μπουμπουλίνας. Επίσης γνωστό ως “Το Μεσημέρι”, ο ίδιος έλεγε πως δεν ήταν παρά “ένα ελάχιστο δείγμα της αγάπης και του θαυμασμού μου στο πρόσωπό του”.

Είναι μέρος του έργου του “Τα τραγούδια του Ανδρέα”, έργο αφιερωμένο στον αγωνιστή του αντιδικτατορικού αγώνα Ανδρέα Λεντάκη. Αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα και κυρίως στα βασανιστήρια που υποβάλλονταν τόσο ο μουσικοσυνθέτης, τον είχαν τοποθετήσει σε κελί κοντά σε χώρους βασανισμού, όσο και τα βασανιστήρια που είχε υποστεί ο ίδιος ο Ανδρέας Λεντάκης, στο κτήριο της Ασφάλειας της Μπουμπουλίνας.

Αποτέλεσε έμπνευση για ένα από τα πιο σημαντικά ελληνικά τραγούδια, αποτυπώνει τη φρίκη της δικτατορίας αλλά την ελπίδα όπως αυτή προκύπτει από τον αγώνα και την αλληλεγγύη.

Στη δισκογραφία ο κύκλος τραγουδιών “Τα τραγούδια του Ανδρέα” συμπεριλαμβάνεται στο “Θεοδωράκης Διευθύνει Θεοδωράκη Νο1” σε ερμηνεία Αντώνη Καλογιάννη – Μαρίας Φαραντούρη. Επίσης, έχει ερμηνευτεί εκτός από τον ίδιο, από την Μαρία Φαραντούρη και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, ενώ σε πρώτη ερμηνεία το 1971 από τον Ζωρζ Μουστακί. Ακούγεται και στην ταινία του Νίκου Κούνδουρου “Τα τραγούδια της φωτιάς”.

Το μεσημέρι χτυπάνε στο γραφείο
μετρώ τους χτύπους τον πόνο μετρώ
είμαι θρεφτάρι μ’ έχουν κλείσει στο σφαγείο
σήμερα εσύ αύριο εγώ

Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα
μετρώ τους χτύπους το αίμα μετρώ
πίσω απ’ τον τοίχο πάλι θα ‘μαστε παρέα
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ

Που πάει να πει
σ’ αυτή τη γλώσσα τη βουβή
βαστάω γερά, κρατάω καλά

Μες στις καρδιές μας αρχινάει το πανηγύρι
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ

Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό

Χτυπούν το βράδυ στην ταράτσα τον Ανδρέα
μετρώ τους χτύπους το αίμα μετρώ
πίσω απ’ τον τοίχο πάλι θα ‘μαστε παρέα
τακ τακ εσύ τακ τακ εγώ

Που πάει να πει
σ’ αυτή τη γλώσσα τη βουβή
βαστάω γερά, κρατάω καλά

Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό
Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι
και το κελί μας κόκκινο ουρανό