To Yellow προτείνει: “Αντιγόνη”, της Sophie Deraspe

Αστυνομική σφαίρα σκοτώνει τον έναν αδελφό, η κρατική εξουσία φυλακίζει τον άλλο. Και η αδελφή εξεγείρεται (με το όνομα-ρίμα με γνωστό πάντα επίκαιρο σύνθημα).

Του Κώστα Καρδερίνη:

Ο μύθος της Αντιγόνης είναι πανανθρώπινος, οικουμενικός και απίστευτα διαχρονικός. Από τον Θηβαϊκό Κύκλο και την τραγωδία του Σοφοκλή, περνάμε στο αντιδάνειο του Μπρεχτ (Το δικαίωμα του ατόμου να διαλέγει την ελευθερία του) και φτάνουμε στο τώρα και το σήμερα.

Ο φόνος από Καναδό αστυνομικό ενός νεαρού μετανάστη από την Ονδούρα και η σπαρακτική συνέντευξη που έδωσε η αδερφή του θύματος, φέρνουν στο μυαλό της σκηνοθέτιδας την τραγική Αντιγόνη και την κινητοποιούν ώστε ν’ αποφασίσει να επικαιροποιήσει τον μύθο.

Όλα τα βασικά πρόσωπα της αρχαίας τραγωδίας προβάλλονται ονομαστικά σε μια σύγχρονή μας οικογένεια μεταναστών από την Αλγερία στο Μόντρεαλ. Οι γονείς των τεσσάρων παιδιών έχουν πεθάνει κι αυτό ήταν αφορμή να ξενιτευτεί η γιαγιά (Μένη Ιππονόμη) με τα τέσσερα εγγόνια της. Τα αδέρφια Ετεοκλής και Πολυνείκης μπλέκονται στα γρανάζια του συστήματος και η Αντιγόνη καλείται να υπερασπιστεί την τιμή και την ενότητα της οικογένειας ορθώνοντας τις προσωπικές της αξίες απέναντι σε ένα φαινομενικά δημοκρατικό σύστημα, άδικο, πατριαρχικό, φαλλοκρατικό, μισαλλόδοξο.

Όλα τα εμπόδια που θα συναντήσει ή θα της ορθώσουν οι μηχανισμοί, θα δημιουργήσουν κλίμα αγωνίας και ανασφάλειας, το οποίο η Αντιγόνη θα υπερκεράσει με το σθένος μιας υπερσύγχρονης επίμονης Ζαν Ντ’Αρκ. Τα αντίθετα και τα δίπολα θα κονταροχτυπηθούν μέσα της (σύστημα/αντι-σύστημα, νόμος/αντινόμος, δολώματα και δελέατα) και, μετά τη μέση της ταινίας, θα πυκνώσουν και θα συμπυκνωθούν στον πολύπλευρο αγώνα της. Αγώνας οικογενειακός, ιδεολογικός, ατομικός, φύσει, συστημικός, εγκεφαλικός, ψυχοσωματικός.

Η πρωταγωνίστρια (Nahéma Ricci) συγκλονίζει, διαρρηγνύει τα σωθικά της και μετουσιώνει το πνεύμα και το γράμμα του μύθου στο εδώ και το τώρα. Ο παρατηρητικός θεατής φρονώ πως θα ενθουσιαστεί και με τα μικρά κεντίδια της ταινίας στο σενάριο και την εικόνα της (Τερέζα =Τειρεσίας, το επίθετο Ιπονόμε, το λεωφορείο που γράφει Οιδίπους τύραννος κ.ά.)

Η ταινία κέρδισε πληθώρα σημαντικών διακρίσεων εντός χώρας και διεθνώς, μεταξύ των οποίων τα βραβεία καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας στα Κρατικά βραβεία του Καναδά, και το βραβείο της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής για Καλύτερη Ταινία Μεγάλου Μήκους στο 23ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους.

Προβάλλεται στις αίθουσες από τις 9 Μαρτίου 2023.