Άρθρα
Σελίδα:14
Υπνωτικοί ρυθμοί βουντού, κομψή ψυχεδέλεια και ένα συγκεκριμένο ταλέντο Ταραντίνο, που επαναπροσδιορίζουν το ψυχεδελικό ροκ ενάντια σε όλες τις συμβάσεις. Mουσική για τους χωρίς σύνορα, τους ελεύθερους, τους απόκληρους και τους ξεχασμένους… Μέσα από αυτή μπορούμε να ξεφύγουμε από τα όρια της ψυχικής φεουδαρχίας και να απολαύσουμε την ευφορία της ψυχεδελικής R&B. Το Tραγούδι της […]
“Giorgia Meloni, ρε κουκλάρα, φασίστα, ρατσίστρια”, φώναξε ο Molko στα ιταλικά, σύμφωνα με βίντεο που κατέγραψαν οι παρευρισκόμενοι που αναρτήθηκαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πριν από λίγες μέρες, οι Placebo έδωσαν μια συναυλία στο φεστιβάλ Sonic Park στο Stupinigi, στα περίχωρα του Τορίνο και, από τη σκηνή, ο 50χρονος τραγουδιστής του συγκροτήματος Brian Molko αποκάλεσε […]
Μια ταινία δρόμου όπου κάνει μια συμφωνία με τους δαίμονες και αγκαλιάζει μια ξεφτιλισμένη ζωή, κατοικώντας στο Blues-Folk του με μια μελαγχολική φωνή, σε ένα καταφύγιο όπου το συναίσθημα απειλεί να κατακλύσει τα πάντα. Ένας ευαίσθητος, συναισθηματικός μουσικός, κάτω από μια εμφάνιση ηρεμίας, αφηγείται μεθυστικές ιστορίες σε ένα αβέβαιο μονοπάτι, όπως οι ηρωικοί και μοναχικοί […]
Η παρακμή της καπιταλιστικής Ευρώπης στο διαχρονικό “Porcile” (Χοιροστάσιο) του Pasolini. Ο “Μεγάλος Αιρετικός” του Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, κατορθώνει μέσα από το έργο του να παραμένει επίκαιρος και ταυτόχρονα, διαχρονικός, κεντρίζει άμεσα την καρδιά του θεατή, θέτει προβληματισμούς, “δολοφονεί” την απάθεια. Στο “Porcile” (Χοιροστάσιο) του 1969, παραμερίζοντας την επίφαση προόδου που δημιουργεί ο εκπολιτισμός στο πέρασμα […]
“Η ιδέα ήταν να ξεκινήσω από έναν χαρακτήρα για να μιλήσω για τον ρατσισμό, τη σκλαβιά, την αμερικανική ιστορία. Ακόμα κι αν δεν είμαστε μια αφοσιωμένη ομάδα, το να κάνουμε ψυχή είναι ήδη μια δέσμευση από μόνη της”, Diego Lopez. Tα τραγούδια τους, βασισμένα σε ιστορικές μαρτυρίες ή φαντασιώσεις, είναι εμπνευσμένα από τη ζωή του […]
“Μια ονειρική ταινία, σχεδόν σχεδιασμένη και δομημένη σαν όνειρο, φτιαγμένη στα μέτρα του ονειροπόλου, δηλαδή του κοινού”, Μπερνάρντο Μπερτολούτσι. Το επικό κοινωνικοπολιτικό αριστούργημα του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι “1900” (Novecento), γράφτηκε το 1976 σε μια εποχή ποτισμένη από την οικονομική κρίση και την κοινωνική ανισότητα και παραμένει μέχρι και σήμερα πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Ένα μεγαλόπνοο έργο, […]
Χωρίς να επιδιώκουν την πρωτοτυπία για χάρη της πρωτοτυπίας, το παίξιμο τους είναι απλό κι ανεπιτήδευτο, αλλά χάρη σε αυτήν ακριβώς την απλότητα είναι όμορφο, ελκυστικό και πολύτιμο. Η φωνή των Brandenburg είναι εξαιρετικά αρμονική, ευγενική, λυπημένη ακόμα και μυστηριώδης. Σε συνδυασμό με την απλή, μάλλον ασκητική και αφηρημένη, αλλά στοχαστική μουσική, δημιουργούν ένα ιδανικό […]
Σαν τραγουδιστής του πρώτο-punk ντουέτου των Suicide ο Alan Vega (γεν. Alan Bermowitz,) ακολούθησε μια πολύ ζόρικη καριέρα στη μουσική γεμάτη ενέργεια και πάθος, εμπνέοντας πολλούς καλλιτέχνες που ήθελαν και θέλουν να πειραματίζονται έξω από τα συνηθισμένα όρια. Γράφει ο Γιάννης Καστανάρας: Υπήρξε ένας άνθρωπος που μονίμως προκαλούσε το κοινό τόσο με τους δυσοίωνους στίχους […]
Ένα εκρηκτικό μείγμα από ποστ πανκ, διανθισμένο από γκαράζ αισθητική, τρας ψυχεδέλεια και σκληρού ροκ εντ ρολ. Χωρίς να θέλουν να μιμηθούν κάποιο συγκεκριμένο είδος, οι Lime Spiders συνθέτουν με γνησιότητα μια πρωτότυπη εκδοχή εκείνης της μουσικής εποχής με τις έντονες κιθάρες, το εξαιρετικό μπάσο του Tony Bambach και τα μοναδικά φωνητικά του Mick Blood. […]
Αν όλη η υπέροχη μουσική προέρχεται από τη λύπη, τότε ο ήχος του να χτυπάς πάτο δεν ακουγόταν ποτέ τόσο καλός. Οι Bellhound Choir είναι σύγχρονο μπλουζ, ένα είδος λαϊκής μουσικής που με μια αιώνια φωνή εκθέτει τον κόπο της ψυχής αλλά και τις ελπίδες της. Τίποτα δεν είναι τόσο τόσο αληθινό και εκφραστικό όσο […]
